Czy Argentyna jest krajem socjalistycznym?
Istnieje wybitna Socjalistyczna Partia Argentyny, a argentyńska gospodarka jest często krytykowana za jej socjalistyczną politykę. Jednak Argentyna nie spełnia kryteriów pełnowymiarowego kraju socjalistycznego. Masowe problemy z inflacją i niewypłacalność państw w Argentynie w latach 80. i 2000-2001 spowodowały populistyczne nastroje gospodarcze wśród wielu argentyńskich wyborców.
Po kolejnym niespłacaniu długu państwowego i restrukturyzacji w 2013 i 2014 r. Wielu szybko obwiniało politykę socjalistyczną realizowaną przez rząd argentyński, ale było wiele innych czynników, takich jak korupcja polityczna i nieodpowiedzialna polityka pieniężna, które były winne i niekoniecznie część platformy socjalistycznej.
Kluczowe wnioski
- Socjalizm opisuje ekonomiczny i polityczny system scentralizowanej i wspólnej produkcji i własności pozbawiony wolnych rynków, często kierowany przez rząd centralny.
- Argentyna była świadkiem ruchów socjalistycznych od lat 80-tych1, a także innych krajów Ameryki Południowej, często w odpowiedzi na nieudane próby integracji globalnej.
- Awarie obligacji argentyńskich w latach 2000 i 2010 oraz ponownie w maju 2020 r., W połączeniu z wysoką inflacją, spowodowały krytyczne spojrzenie na niektóre socjalistyczne polityki tego kraju.
Powstanie nowego socjalizmu latynoamerykańskiego
Argentynę można uznać za jeden z bardziej socjalistycznych krajów Ameryki Środkowej lub Południowej. Inne kraje, zwłaszcza Ekwador, Kuba, Boliwia i Wenezuela, mają silne powiązania z ruchami socjalistycznymi. Niektórzy sąsiedzi Argentyny są mniej socjalistyczni, są to między innymi Chile, Urugwaj, Kolumbia i Saint Lucia.
Region Ameryki Łacińskiej ma długą historię ruchów populistycznych, socjalistycznych i komunistycznych. Na przykład fale polityczne dowodzone przez Salvadora Allende w Chile, Narodową Armię Wyzwolenia w Kolumbii oraz Che Guevarę i Fidela Castrona Kubie.2 Jednak do upadku Związku Radzieckiego w 1991 roku większość tych ruchów wygasła.
Tę nowoczesną falę socjalizmu latynoamerykańskiego można postrzegać jako bezpośrednią odpowiedź na nieudane próby międzynarodowych wysiłków rozwojowych podejmowanych przez organizacje ponadnarodowe, takie jak Międzynarodowy Fundusz Walutowy czy MFW, w latach osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych XX wieku. W tym okresie wiele krajów regionu korzystało z kredytów zagranicznych, drukowało duże ilości pieniędzy i koncentrowało się na swoich bilansach handlowych.5 Ta polityka została następnie obwiniona za słabe wyniki gospodarcze i rosnący poziom nierówności, zgodnie zindeksem Giniego.
Żaden kraj nie uległ tak szybkiemu ani tak poważnemu upadkowi jak Argentyna. W 1989 roku średnia stopa inflacji w Argentynie zbliżyła się do 5 000%, aw marcu 1990 osiągnęła szczyt ponad 20 000%. Kraj nie wywiązał się ze swoich zobowiązań kredytowych, a inwestycje międzynarodowe wyschły.
Tendencje socjalistyczne Argentyny
Wiele osób myli socjalizm ze szczepem sprawiedliwego egalitaryzmu, który głosi przekonanie, że wszyscy powinni mieć równe wyniki. Wielu socjalistów może się z tym zgodzić, ale socjalizm jest platformą polityki publicznej, która przemawia za rządową kontrolą nad produkcją i dystrybucją zasobów; niekoniecznie jest egalitarne.
Jeśli uważasz, że socjalizm to brak prywatnej wolności gospodarczej i podporządkowanie własności prywatnej państwu, to Argentyna jest najbardziej restrykcyjna, jeśli chodzi o prawa własności, a najmniej restrykcyjna, jeśli chodzi o swobodę handlu.8
Niektóre obszary życia Argentyny stają się bardziej socjalistyczne. W odpowiedzi na nowe problemy związane z inflacją prezydent Argentyny Cristina Fernández de Kirchner skonfiskowała prywatne plany emerytalne, które miały zostać dodane do krajowego funduszu ubezpieczeń społecznych w 2008 r., A następnie zastosowała ponad 30 nowych ograniczeń dotyczących wolności kapitału i pieniędzy w latach 2011–2014. Obejmowały one wysokie podatki. dotyczące zakupów produktów zagranicznych, limitów zakupów walut obcych i ograniczeń dotyczących biletów lotniczych do zagranicznych miejsc docelowych.
Jednak wiele fundamentalnych problemów Argentyny, takich jak ogromne zadłużenie i nieodpowiedzialna polityka pieniężna, nie jest częścią oficjalnego programu socjalistycznego. Niektórzy twierdzą, że polityka socjalistyczna prowadzi do większych deficytów rządowych, ale jest wiele zadłużonych krajów na świecie, które nie mają silnych ruchów socjalistycznych.
Podsumowanie
Niewiele krajów można uznać za jednoznacznie socjalistyczne. Nawet kraje takie jak Chiny i Szwecja dopuszczają własność prywatną, dochodowe przedsiębiorstwa i swobodę przepływu pracowników. W Argentynie jest wielu, którzy chcieliby bardziej socjalistycznego kraju; fakt, który podkreśla koncepcję, zgodnie z którą zdeklarowani socjaliści uważają, że jest jeszcze wiele do zrobienia.