Oprocentowanie funduszy federalnych a LIBOR: jaka jest różnica?

Oprocentowanie funduszy federalnych a LIBOR: przegląd

W makroekonomii stopa procentowa odgrywa kluczową rolę w zapewnieniu równowagi na rynku aktywów poprzez zrównanie popytu i podaży środków. Dwie z najbardziej rozpowszechnionych stóp procentowych to stopa funduszy federalnych i londyńska stopa procentowa oferowana przez banki międzybankowe (LIBOR).

Stopa funduszy federalnych jest głównie istotna dla gospodarki USA, ponieważ reprezentuje stopę procentową sald handlowych amerykańskich instytucji finansowych o wysokiej zdolności kredytowej utrzymywanych w Rezerwie Federalnej, zwykle przez noc. Stopa funduszy federalnych jest ustalana przez Rezerwę Federalną Stanów Zjednoczonych. LIBOR stanowi wzorcową stopę procentową, według której wiodące banki światowe wzajemnie rozliczają się z tytułu pożyczek krótkoterminowych. W przeciwieństwie do stopy funduszy federalnych, LIBOR jest określany przez równowagę między podażą a popytem na rynku funduszy i jest obliczany dla pięciu walut i różnych okresów od jednego dnia do jednego roku.

Stopa funduszy federalnych

Stopa funduszy federalnych (stopa funduszy federalnych) jest jedną z najważniejszych stóp procentowych dla gospodarki USA, ponieważ wpływa na ogólne warunki gospodarcze w kraju, w tym inflację, wzrost i zatrudnienie. Komitet Otwartego Rynku Federalna (Fed) wyznacza cel dla stopy funduszy federalnych i osiąga zadaną szybkość poprzez operacje otwartego rynku. Stawka funduszy federalnych jest ustalana w dolarach amerykańskich i zwykle jest naliczana od pożyczek jednodniowych. Stopa funduszy zasilanych to stopa procentowa, po jakiej banki komercyjne pożyczają sobie rezerwy na jeden dzień.

Oferowana stawka międzybankowa w Londynie

LIBOR jest ważną stopą stosowaną na całym świecie przez instytucje finansowe do określania oprocentowania różnych pożyczek. Jednak przejście od LIBOR do innych wskaźników, takich jakgwarantowana stopa finansowania overnight (SOFR), rozpoczęło się w 2020 r. LIBOR opiera się na pięciu walutach: dolarach amerykańskich, euro, funtach szterlingach, jenach japońskich i frankach szwajcarskich.. Zwykle występuje siedem terminów zapadalności, dla których kwotowany jest LIBOR: nocny, jeden tydzień oraz jeden, dwa, trzy, sześć i 12 miesięcy. Najpopularniejsza stawka LIBOR to trzymiesięczna stawka oparta na dolarach amerykańskich.

Kluczowe różnice

Istnieje kilka różnic między LIBOR a stopą funduszy federalnych. Pierwsza to geografia – stawka funduszy federalnych jest ustalana w USA, a LIBOR w Londynie. Nie oznacza to, że pożyczki lub inne długi wyemitowane w Stanach Zjednoczonych nie wykorzystują LIBOR jako swojego punktu odniesienia. W rzeczywistości wiele pożyczek tak. Na przykład niektóre oprocentowanie kredytów hipotecznych jest ustawione na „prime” – czyli LIBOR plus pewien narzut.

Stopa funduszy zasilanych, choć podana jako cel przez Rezerwę Federalną, jest w rzeczywistości osiągana na rynku pożyczek overnight wśród instytucji finansowych. Fed ustanawia stałą stopę, zwaną stopą dyskontową, która jest stopą procentową, którą Fed pożyczy bankom w ramach tzw. Okna dyskontowego. Stopa dyskontowa jest zawsze wyższa niż docelowa stopa funduszy federalnych, dlatego banki wolałyby pożyczać od siebie nawzajem, zamiast płacić wyższe odsetki Fed. Jeśli jednak popyt na rezerwy będzie wystarczający, to stopa funduszy zasilanych wzrośnie. Z kolei LIBOR jest ustalany codziennie przez konsorcjum domów inwestycyjnych w Londynie bez mechanizmu rynkowego.

Podczas gdy większość małych i średnich banków pożycza fundusze federalne, aby spełnić  wymogi dotyczące rezerw – lub pożycza nadwyżkę gotówki – bank centralny nie jest jedynym miejscem, w którym mogą uzyskać krótkoterminowe pożyczki po konkurencyjnych cenach. Mogą również handlować eurodolarami, które są depozytami denominowanymi w dolarach amerykańskich w zagranicznych bankach. Ze względu na wielkość swoich transakcji wiele większych banków jest skłonnych wyjechać za granicę, jeśli oznacza to nieco lepszy kurs.

Przez długi czas LIBOR był prawdopodobnie najbardziej wpływową stopą referencyjną na świecie. Grupa  Intercontinental Exchange  (ICE) pyta kilka dużych banków,  ile kosztowałoby ich codzienne pożyczanie  od innej instytucji pożyczkowej. Przefiltrowana średnia odpowiedzi reprezentuje LIBOR. Eurodolary mają różne okresy trwania, więc w rzeczywistości istnieje wiele stawek referencyjnych – jednomiesięczny LIBOR, trzymiesięczny LIBOR i tak dalej.

Ponieważ eurodolary zastępują fundusze federalne, LIBOR ma tendencję do dość dokładnego śledzenia podstawowej stopy procentowej Fed. Jednak w przeciwieństwie do podstawowej stopy procentowej podczas kryzysu finansowego  w latach 2007-2009 między nimi występowały znaczne rozbieżności .

Związek z Prime

Podczas gdy większość pożyczek bankowych o zmiennej stopie procentowej nie jest bezpośrednio powiązana ze stopą funduszy federalnych, zwykle podążają one w tym samym kierunku. Dzieje się tak dlatego, że stopa prime i LIBOR, dwie ważne stopy referencyjne, z którymi często powiązane są te pożyczki, mają ścisły związek ze stopą funduszy federalnych.

W przypadku  stawki prime związek jest szczególnie bliski. Za Prime uważa się zwykle stopę, którą  bank komercyjny  oferuje swoim najmniej ryzykownym klientom. The Wall Street Journal pyta 10 głównych banków w USA, ile obciążają swoich klientów korporacyjnych o największej zdolności kredytowej. Publikuje średnią codziennie, choć zmienia stawkę dopiero wtedy, gdy 70% respondentów dostosuje stawkę.

Podczas gdy każdy bank ustala własną główną stopę procentową, średnia waha się powyżej stopy funduszy federalnych. W konsekwencji obie postacie poruszają się w wirtualnym zatrzasku względem siebie.

Jeśli jesteś osobą fizyczną z przeciętnym kredytem, ​​Twoja karta kredytowa może obciążać prime plus, powiedzmy, sześć punktów procentowych. Jeśli stopa funduszy federalnych wynosi 1,5%, oznacza to, że prime może wynosić 4,5%. Tak więc klienci płaciliby 10,5% swoich  odnawialnych  linii kredytowych. Jeśli Federalny Komitet Otwartego Rynku obniży stopę procentową, niemal natychmiast skorzystają z niższych kosztów pożyczki.