Underground Economy
Co to jest gospodarka podziemna?
Szara strefa odnosi się do transakcji gospodarczych, które są uważane za nielegalne, ponieważ sprzedawane towary lub usługi są z natury niezgodne z prawem lub transakcje nie spełniają rządowych wymogów sprawozdawczych. Nazywana także szarą strefą, czarnym rynkiem lub nieformalną strefą, szara strefa w Stanach Zjednoczonych obejmuje głównie sprzedaż ulicznych narkotyków i nielegalną prostytucję. Istnieją jednak również inne przykłady szarej strefy.
Zrozumieć podziemną gospodarkę
Trudno jest dokładnie oszacować rozmiar podziemnych gospodarek, ponieważ z natury nie podlegają one rządowemu nadzorowi. W związku z tym działalność gospodarcza nie generuje deklaracji podatkowych ani nie pojawia się w oficjalnych sprawozdaniach statystycznych. Jednak śledzenie wydatków wychodzących, nawet jeśli transakcje są ukryte, może dać sens statystykom. Innymi słowy, wydane pieniądze – które nie są uwzględnione w zarejestrowanych transakcjach – teoretycznie reprezentują zakres działalności na czarnym rynku.
Kluczowe wnioski
- Chociaż szacunki są różne, niektórzy szacują, że szara strefa stanowi 11–12% produktu krajowego brutto (PKB) Stanów Zjednoczonych, czyli około 2,25–2,5 bln USD.
- Elementy szarej strefy różnią się w zależności od narodu, stanu, aw niektórych przypadkach od gminy do gminy.
- Alternatywne nazwy dla szarej strefy to szara strefa, czarny rynek i szara strefa.
- Marketing nielegalnych narkotyków, handel ludźmi, zagrożone gatunki, ludzkie organy, antyki i skradzione dobra to przykłady działalności szarej strefy.
Szacuje się, że w 2009 r. Szara strefa w Ameryce osiągnęła 1 bilion dolarów, co stanowi około 8% produktu krajowego brutto (PKB) Stanów Zjednoczonych. Jednak do 2013 r., W dużej mierze z powodu długoterminowych skutków kryzysu finansowego z 2008 r. I wynikającego z tego skurczenia się gospodarki formalnej, wydatki na gospodarkę podziemną osiągnęły szacunkowo 2 biliony dolarów. Na początku 2020 r. Szara strefa szacowana jest na 11 lub 12% PKB USA, czyli łącznie około 2,5 bln USD.
W porównaniu z większością innych krajów, szara strefa w Ameryce pozostała stosunkowo płaska, zgodnie z ustaleniami opublikowanymi w toczącym się badaniu Międzynarodowego Funduszu Walutowego z 2018 r., Które dotyczyło szarej strefy ekonomicznej 158 krajów w latach 1991–2015. Niektóre z głównych wniosków z raportu są następujące:
- Średnia wartość wielkości szarej strefy we wszystkich krajach wyniosła 31,9%.
- Kraje z trzema największymi szarymi strefami to Zimbabwe (60,6%), Boliwia (62,3%) i Gruzja (64,9%).
- Trzy najmniejsze szare strefy to Austria (8,9%), Stany Zjednoczone (8,3%) i Szwajcaria (7,2%).
W zależności od kontekstu wpływ podziemnych gospodarek może wahać się od szkodliwego do pomocnego. Na przykład w skorumpowanych urzędników państwowych.
Prawdziwy przykład podziemnej gospodarki
Na początku XX wieku meksykańscy imigranci wprowadzili rekreacyjne używanie marihuany do Stanów Zjednoczonych. Podczas Wielkiego Kryzysu wysokie stopy bezrobocia spowodowały wzrost spożycia marihuany, co (w połączeniu z ówczesnymi nastrojami rasistowskimi) doprowadziło do badań, które powiązały marihuanę z brutalnymi przestępstwami.
W rezultacie do 1931 r. 29 stanów USA zdelegalizowało ten lek. Niemniej jednak wiele osób uznało tę roślinę za nieszkodliwą i kontynuowało jej nielegalny zakup i sprzedaż. Późniejsze badania obaliły pogląd, że marihuana jest powiązana z przestępczością, deklarując jednocześnie, że narkotyk nie uzależnia ani nie stanowi furtki dla innych narkotyków. Zamiast tego, twierdzą zwolennicy, marihuana okazała się terapeutycznie pomocna w leczeniu chorób, takich jak rak i AIDS.
Inne przykłady gospodarki podziemnej
Lista czynności uznawanych za podziemne transakcje gospodarcze jest różna w zależności od przepisów obowiązujących w danej jurysdykcji. Na przykład w niektórych krajach alkohol jest zakazany, podczas gdy inne kraje zachęcają do legalnych browarów, gorzelni i działalności dystrybucyjnej. Podobnie, chociaż narkotyki są nielegalne w większości krajów, niektóre narody oraz coraz większa liczba stanów USA zalegalizowały sprzedaż i używanie konopi indyjskich.
W 2018 roku 33 stany i Dystrykt Kolumbii uchwaliły przepisy legalizujące tę roślinę, która jest obecnie powszechnie obecna w niektórych produktach spożywczych, a także w wielu lekach stosowanych miejscowo i doustnie. Od początku 2020 roku marihuana jest całkowicie nielegalna w mniej niż kilkunastu stanach USA, przy czym niektóre stany zezwalają na użytkowanie rekreacyjne, a inne zezwalają na sprzedaż konopi wyłącznie w celach medycznych.
Tymczasem, według artykułu CNN Business, szacuje się, że 60% sprzedaży papierosów w Nowym Jorku odbywa się za pośrednictwem podziemnych transakcji gospodarczych. Chociaż tytoń jest legalny w Nowym Jorku, produkt ten jest obciążony wygórowanym podatkiem od grzechu, a tak wiele transakcji sprzedaży nie jest zgłaszanych lub „pod stołem”.
Wszystkie takie transakcje pod stołem, w których uczestnicy nie zgłaszają swoich dochodów do IRS lub państwa, są technicznie uważane za podziemną działalność gospodarczą. Ten status może mieć nawet zastosowanie do opiekunów, którzy nie zgłaszają gotówki, którą zgarnęli po obejrzeniu Juniora na ulicy.
IRS traktuje pieniądze zarobione z opieki nad dziećmi jako dochód z samozatrudnienia podlegający opodatkowaniu, a gdy kwota ta przekracza 400 USD za rok (od 2019), musi zostać zgłoszona, gdy osoba fizyczna składa zeznanie podatkowe.
Inne podstawowe przykłady podziemnej działalności gospodarczej obejmują nieopodatkowaną sprzedaż dóbr fizycznych i przemyt towarów do kraju w celu uniknięcia płacenia ceł na granicy. Handel ludźmi obejmuje również szarej strefy, podobnie jak rynki materiałów chronionych prawem autorskim, zagrożonych gatunków zwierząt, antyków i nielegalnie pozyskiwanych narządów ludzkich.