Niedostateczne zużycie

Co to jest underconsumption?

Niedostateczna konsumpcja to zakup towarów i usług na poziomach, które są niższe od dostępnej podaży.

Zrozumieć niedokonsumpcję

Niedokonsumpcja to teoria ekonomiczna odnosząca się do recesji i stagnacji. W tej teorii nieadekwatny popyt konsumencki w stosunku do produkcji określonego towaru lub usługi skutkuje niepełną konsumpcją.

Teorie niedokonsumpcji sięgają setek lat i zostały w dużej mierze zastąpione przez współczesną ekonomię keynesowską i teorię popytu zagregowanego, czyli całkowitego popytu na dobra i usługi w gospodarce w określonym czasie i na określonym poziomie cenowym.

Różnice między niepełną konsumpcją a teorią keynesistowską

Niedostateczna konsumpcja twierdzi, że konsumpcja mniejszej ilości niż jest wytwarzana jest spowodowana niewystarczającą siłą nabywczą i prowadzi do załamania gospodarczego. Ponadto teoria podkonsumpcji głosi, że skoro pracownicy otrzymują wynagrodzenie niższe niż produkują, nie mogą odkupić tego, co wyprodukowali, co powoduje niewystarczający popyt na produkt. Można temu zaradzić interwencją rządową, zwłaszcza wydatkami na programy publiczne, mającą na celu przywrócenie równowagi między produkcją a konsumpcją.

Teoria keynesowska to teoria całkowitych wydatków w gospodarce i ich wpływu na produkcję i inflację. Została opracowana przez brytyjskiego ekonomistę Johna Maynarda Keynesa w latach trzydziestych XX wieku, próbując zrozumieć Wielki Kryzys. Keynes opowiadał się za zwiększeniem wydatków rządowych i obniżeniem podatków, aby pobudzić popyt i wyciągnąć globalną gospodarkę z depresji. Ekonomia keynesowska jest uważana za teorię „strony popytu”, która koncentruje się na zmianach w gospodarce w krótkim okresie.

Teoria niedostatecznej konsumpcji uznaje niewystarczający popyt konsumpcyjny za jedyne źródło recesji, stagnacji i innych niepowodzeń w zakresie popytu zagregowanego, a zatem gospodarka kapitalistyczna zmierza z tego powodu do stanu trwałej depresji. Z kolei współczesne teorie ekonomiczne stwierdzają, że niewystarczający popyt konsumpcyjny nie powoduje automatycznie recesji, ponieważ inne czynniki, w tym prywatne inwestycje w fabryki, maszyny i mieszkania, a także zakupy i eksport rządowy, mogą temu przeciwdziałać.

Przykład niedostatecznego zużycia

Przykładem niedokonsumpcji jest przemysł samochodowy w okresie Wielkiego Kryzysu. W latach dwudziestych XX wieku wzrost dochodu do dyspozycji i nowa przystępna cena samochodów spowodowały, że więcej osób kupowało samochody. Zwiększony popyt doprowadził do powstania dużej liczby niezależnych dealerów samochodowych i producentów. Kiedy załamała się giełda i utrzymały się skutki Wielkiego Kryzysu, wielu Amerykanów straciło pracę i napotkało kłopoty finansowe, co skutkowało mniejszą siłą nabywczą samochodów w stosunku do podaży. Ze względu na gwałtowny spadek popytu na samochody wielu niezależnych producentów nie było w stanie utrzymać się na rynku.