Unikanie żalu
Co to jest unikanie żalu?
Unikanie żalu (znane również jako awersja do żalu) to teoria używana do wyjaśnienia tendencji inwestorów do odmowy przyznania się, że podjęto złą decyzję inwestycyjną. Unikanie ryzyka może prowadzić inwestorów do zbyt długiego zatrzymywania się na kiepskich inwestycjach lub dalszego dodawania pieniędzy w nadziei, że sytuacja się zmieni i uda się odzyskać straty, unikając w ten sposób uczucia żalu. Wynikające z tego zachowanie jest czasami nazywane eskalacją zaangażowania.
Kluczowe wnioski
- Unikanie żalu to skłonność ludzi do podejmowania emocjonalnych, a nie logicznych decyzji, aby uniknąć uczucia żalu.
- Inwestorzy mogą trzymać się upadającego zabezpieczenia, a nawet wrzucać w nie więcej pieniędzy w nadziei, że jakoś się odrodzi i wzrośnie.
- To zachowanie odzwierciedla przede wszystkim chęć uniknięcia żalu z powodu zakupu inwestycji.
- Efektem końcowym jest często to, że inwestor traci więcej pieniędzy, niż gdyby wcześniej ograniczył straty.
Zrozumienie unikania żalu
Unikanie żalu ma miejsce, gdy osoba marnuje czas, energię lub pieniądze, aby uniknąć żalu z powodu początkowej decyzji. Środki wydane w celu zapewnienia, że inwestycja początkowa nie została zmarnowana, mogą przekroczyć wartość tej inwestycji. Jednym z przykładów jest zakup złego samochodu, a następnie wydawanie więcej pieniędzy na naprawy niż pierwotny koszt samochodu, zamiast przyznać, że popełniono błąd i że powinieneś był po prostu kupić inny samochód.
Unikanie żalu podczas kryzysu mieszkaniowego
Podczas kryzysu mieszkaniowego w 2008 r. Wielu nowych nabywców domów odmówiło rezygnacji z kredytów hipotecznych, pomimo faktu, że ich wartość nieruchomości spadła do tego stopnia, że nie były warte spłaty kredytu hipotecznego. Badania przeprowadzone w 2010 roku wykazały, że wartość nieruchomości musiała spaść poniżej 75% pozostałej kwoty zadłużenia, zanim właściciele domów rozważyli odejście. Gdyby decyzje opierały się wyłącznie na racjonalnych czynnikach ekonomicznych, wielu właścicieli odeszłoby wcześniej. Zamiast tego emocjonalne przywiązanie do domów w połączeniu z niechęcią do widoku pieniędzy, które wcześniej wydano, były zerowe, spowodowało, że zwlekali z odejściem.
Finansowanie behawioralne i unikanie żalu
Dziedzina finansów behawioralnych koncentruje się na tym, dlaczego ludzie podejmują irracjonalne decyzje finansowe. Unikanie żalu jest przykładem irracjonalnego zachowania. Pieniądze są inwestowane lub wydawane na podstawie sentymentów i emocji, a nie racjonalnego procesu decyzyjnego. Inwestorzy, którzy przejawiają tego typu zachowania, cenią pieniądze wydane w przeszłości bardziej niż pieniądze wydane w przyszłości w celu odzyskania poprzedniej inwestycji.
Awersja do żalu może również prowadzić do błędnego przekonania o kosztach utopionych. Ludzie wpadają w pułapkę kosztów utopionych, gdy opierają swoje decyzje na przeszłych zachowaniach i chęci nie tracenia czasu lub pieniędzy, które już zainwestowali, zamiast kapitał w złą inwestycję, aby ich początkowa decyzja wydawała się opłacalna.
Przykład unikania żalu w „błędzie konkordowym”
Inny przykład unikania żalu jest znany jako „błąd Concorde”. Rządy brytyjski i francuski nadal inwestowały pieniądze w rozwój samolotu Concorde, długo po tym, jak stało się jasne, że nie ma już ku temu ekonomicznego uzasadnienia. Zaangażowani politycy nie chcieli poradzić sobie z zażenowaniem związanym z wyciągnięciem wtyczki i przyznaniem, że wydane już pieniądze nie pozwolą na sprawny pojazd. Powstały pojazd i pieniądze wydane na jego opracowanie są prawie powszechnie uważane za komercyjną porażkę.
Zapobieganie unikaniu żalu
Posiadanie podstawowej wiedzy na temat finansów behawioralnych, opracowanie solidnego planu portfela oraz zrozumienie swojej tolerancji na ryzyko i jej powodów może ograniczyć prawdopodobieństwo angażowania się w destrukcyjne zachowania polegające na unikaniu żalu.
Ustal zasady handlu, które nigdy się nie zmieniają. Na przykład, jeśli transakcja na akcjach straci 7% swojej wartości, zamknij pozycję. Jeśli cena wzrośnie powyżej określonego poziomu, ustaw kroczący stop, który zablokuje zyski, jeśli transakcja straci określoną kwotę zysków. Spraw, aby te poziomy były nierozerwalnymi zasadami i nie handluj emocjami.
Inwestorzy mogą również zautomatyzować swoje strategie handlowe i używać algorytmów do wykonywania i zarządzania handlem. Korzystanie ze strategii handlowych opartych na regułach zmniejsza szansę, że inwestor podejmie uznaniową decyzję w oparciu o poprzedni wynik inwestycji. Inwestorzy mogą również testować Doradcy robo zdobyli popularność wśród niektórych inwestorów, ponieważ oferują dostęp do automatycznego inwestowania w połączeniu z tanią alternatywą dla tradycyjnych doradców.
Żal niechęć i krach na rynku
W inwestowaniu często teoria żalu i strach przed przegapieniem (często w skrócie „FOMO”) idą w parze. Jest to szczególnie widoczne w okresach przedłużającej się hossy, kiedy ceny finansowych papierów wartościowych rosną, a optymizm inwestorów pozostaje wysoki. Strach przed utratą szansy na osiągnięcie zysków może skłonić nawet najbardziej konserwatywnego i niechętnego do ryzyka inwestora do zignorowania sygnałów ostrzegawczych o zbliżającym się krachu.
Irracjonalna entuzjazm – określenie, które słynie z byłego prezesa Rezerwy Federalnej Alana Greenspana – odnosi się do nadmiernego entuzjazmu inwestorów, który powoduje wzrost cen aktywów, które mogą być uzasadnione fundamentalnymi fundamentami aktywów. Ten nieuzasadniony optymizm ekonomiczny może prowadzić do utrwalania się wzorca zachowań inwestycyjnych. Inwestorzy zaczynają wierzyć, że niedawny wzrost cen przepowiada przyszłość i nadal intensywnie inwestują. Powstają bańki aktywów, które ostatecznie pękają, prowadząc do paniki sprzedaży. Po tym scenariuszu może nastąpić poważne spowolnienie gospodarcze lub recesja. Przykładami tego są krach giełdowy w 1929 r., Krach giełdowy w 1987 r., Krach internetowych z 2001 r. I kryzys finansowy 2007-08.
Często Zadawane Pytania
Co to jest niechęć do żalu?
Awersja do żalu występuje wtedy, gdy osoba marnuje czas, energię lub pieniądze, aby uniknąć żalu z powodu początkowej decyzji, która może przekroczyć wartość inwestycji. Jednym z przykładów jest zakup złego samochodu, a następnie wydawanie więcej pieniędzy na naprawy niż pierwotny koszt samochodu, zamiast przyznać, że popełniono błąd i że powinieneś był po prostu kupić inny samochód. Inwestorzy robią to samo, nie dokonując transakcji lub zbyt długo utrzymując przegranych ze strachu przed żalem.
Czy na giełdzie istnieje możliwość unikania żalu?
Badania pokazują, że traderzy byli od 1,5 do 2 razy bardziej skłonni do sprzedaży zwycięskiej pozycji zbyt wcześnie i przegrywającej pozycji zbyt późno, wszystko po to, aby uniknąć żalu z powodu utraty zysków lub utraty pierwotnej podstawy kosztów.
Jak można zminimalizować unikanie żalu?
Posiadanie podstawowej wiedzy na temat finansów behawioralnych, opracowanie solidnego planu portfela oraz zrozumienie swojej tolerancji na ryzyko i jej powodów może ograniczyć prawdopodobieństwo angażowania się w destrukcyjne zachowania polegające na unikaniu żalu.