Stara gospodarka
Co to jest stara ekonomia?
Stara gospodarka jest terminem używanym do opisania blue-chip sektor, który cieszył się znaczny wzrost w pierwszych częściach ubiegłego wieku jako uprzemysłowienie rozszerzył na całym świecie. Sektory te nie są w dużym stopniu uzależnione od technologii lub postępu technologicznego, ale wykorzystują procesy, które istnieją od setek lat. Nawet wraz z rozwojem nowej gospodarki, przedsiębiorstwa starej gospodarki nadal odnotowują wzrost, aczkolwiek w malejącym tempie.
Stara ekonomia a nowa ekonomia
Stara gospodarka różni się od nowej ekonomii tym, że opiera się na tradycyjnych metodach prowadzenia działalności, a nie wykorzystuje nowe, przełomowe technologie. Ten tradycyjny system gospodarczy sięga czasów rewolucji przemysłowej i obraca się wokół produkcji towarów, a nie wymiany informacji. Dobra wspólne są wyceniane na podstawie mierzalnych czynników, takich jak koszty operacyjne i rzadkość produktu.
Kluczowe wnioski
- Stara gospodarka to branże, które nie zmieniły się znacząco pomimo postępu technicznego.
- Przykłady przemysłów starej gospodarki obejmują stal, rolnictwo i produkcję.
- Zmiany klimatyczne i nowe technologie wpływają na starą gospodarkę, ale większość procesów jest taka sama od setek lat.
- Istnieje granica tego, w jakim stopniu nowa technologia może pomóc przemysłom starej gospodarki, których korzenie sięgają do systemów ekonomicznych rewolucji przemysłowej.
Chociaż firmy w starej gospodarce przyjęły nowe technologie, istnieje granica, w jakim stopniu innowacje mogą pomóc branży. Na przykład duża część produkcji w przemyśle wytwórczym i rolnictwie korzystała z technologii, ale nadal wymaga nadzoru człowieka, a nawet pracy fizycznej.
W rzeczywistości pogląd, że jest to stara gospodarka kontra nowa gospodarka, nadal okazuje się błędny. Zamiast tego jest to połączenie tych dwóch. Firmy typu „blue chip” muszą wprowadzać innowacje w zakresie tradycyjnych metod działania, które stworzyły skalę i wpływ w poprzednich pokoleniach. Wraz z ewolucją starej gospodarki położyła podwaliny pod to, co wkrótce miało stać się nową ekonomią.
Podczas gdy stara gospodarka nadal wdraża nowe technologie, kilka blokad drogowych może utrudniać dalsze postępy tradycyjnym instytucjom. Pod wieloma względami starsze firmy gospodarcze nie musiały myśleć nieszablonowo, ponieważ przez wiele dziesięcioleci posiadały znaczne udziały w rynku. Ale dziś muszą szybko zastąpić istniejące praktyki nowymi technologiami, aby sprostać współczesnym wymaganiom i zwiększyć produktywność.
Przykłady starej ekonomii
Członkowie starej gospodarki działają w tradycyjnych sektorach, takich jak hutnictwo, produkcja i rolnictwo, z których wiele nie jest całkowicie zależnych od technologii. Pomimo utraty udziału w rynku na rzecz przedsiębiorstw nowej gospodarki, nadal zatrudniają one dużą część populacji i mają znaczny udział w produkcie krajowym brutto ( PKB ).
Na rynkach finansowych inwestorzy często utożsamiają spółki ze starą gospodarką z akcjami blue chip, które oferują stabilny wzrost zysków, stałe zwroty i niewielkie wypłaty dywidend. Jednak przykłady starej gospodarki wykraczają poza to i obejmują małe firmy, takie jak produkcja chleba, hodowle koni i architektura krajobrazu.
Tymczasem szoki zewnętrzne, takie jak zmiana klimatu, stanowią problem dla wielu sektorów starej gospodarki. W szczególności rolnictwo może doświadczyć znacznych wahań w produkcji roślinnej, jeśli warunki pogodowe będą się nadal zmieniać. Wreszcie sektor energetyczny, który jest kolejnym przykładem przemysłu starej gospodarki, szybko ewoluuje i obejmuje nowsze technologie, takie jak energia słoneczna, wiatrowa i wodna.