Niematerialne koszty wiercenia (IDC)

Jakie są niematerialne koszty wiercenia?

Niematerialne koszty wiercenia (IDC) to koszty opracowania odwiertu naftowego lub gazowego lub elementów, które nie są częścią końcowego odwiertu operacyjnego. Niematerialne koszty wiercenia obejmują wszystkie wydatki poniesione przez operatora związane z wierceniem i przygotowaniem odwiertów do produkcji ropy i gazu, takie jak prace geodezyjne, oczyszczanie terenu, odwadnianie, wynagrodzenia, paliwo, naprawy, dostawy i tak dalej. Mówiąc najogólniej, wydatki są klasyfikowane jako niematerialne koszty wiercenia, jeśli nie mają wartości odzyskiwalnej. Ponieważ niematerialne koszty wiercenia obejmują wszystkie rzeczywiste i rzeczywiste wydatki z wyjątkiem sprzętu wiertniczego, słowo „niematerialne” jest mylące.

Zrozumienie niematerialnych kosztów wiercenia (IDC)

Odliczenie niematerialnych kosztów wiercenia jest dozwolone w Stanach Zjednoczonych od 1913 r. W celu przyciągnięcia kapitału inwestycyjnego do działalności wysokiego ryzyka związanej z poszukiwaniem ropy i gazu. Jeżeli podatnik dokona wyboru, aby wydać niematerialne koszty wiercenia, odlicza kwotę niematerialnych kosztów wiercenia w roku podatkowym, w którym został zapłacony lub poniesiony.

Przykład niematerialnych kosztów wiercenia

Jako przykład niematerialnych kosztów wiercenia, gdyby firma OIL chciała zbudować nowy odwiert naftowy, musiałaby najpierw wykonać kilka czynności, aby przygotować się do wiercenia. Może to obejmować zatrudnianie ludzi do przeprowadzania ankiet, oczyszczania terenu, aby można było je dobrze zbudować, budowania odpowiedniego odwodnienia i płacenia ludziom za pracę. Ponieważ nie są to koszty rzeczywistego sprzętu wiertniczego i nie mają wartości odzyskiwalnej po zaprzestaniu funkcjonowania odwiertu, są one oznaczone jako „niematerialne”.