W jaki sposób metoda „pierwsze weszło, pierwsze wyszło” (FIFO) może zminimalizować podatki?
Metoda FIFO (First -in, First-Out ) może być stosowana do minimalizacji podatków, jeśli ceny spadają, co prowadzi do wyższych kosztów zapasów w przypadku wcześniej zakupionych zapasów (tj. Pierwszego magazynu) i wzrostu kosztu towarów w firmie sprzedane (COGS). Last-in, first-out (LIFO) zakłada, że ostatnie zakupy zapasów są sprzedawane jako pierwsze.
Korzystanie z wyższych kosztów zapasów (pierwsze weszło) doprowadziłoby do niższego wykazywanego dochodu lub zysku netto w okresie obrachunkowym (w porównaniu z ostatnim). W rezultacie niższy dochód netto oznaczałby, że firma zgłosiłaby niższą kwotę zysku wykorzystaną do obliczenia kwoty należnych podatków.
Kluczowe wnioski
- Jeśli firma stosuje metodę inwentaryzacji FIFO, pierwsze towary zakupione i umieszczone w magazynie są tymi, które zostały jako pierwsze sprzedane.
- Gdyby starsze pozycje zapasów były kupowane, gdy ceny były wyższe, FIFO doprowadziłoby do wyższego kosztu sprzedanych towarów i niższego dochodu netto w porównaniu z LIFO.
- Niższy dochód netto oznaczałby mniejszy dochód podlegający opodatkowaniu i ostatecznie niższy koszt podatkowy w tym okresie rozliczeniowym.
Zrozumieć pierwsze weszło, pierwsze wyszło (FIFO)
Kiedy firmy generują swoje sprawozdania finansowe, muszą obliczyć przychody generowane ze sprzedaży, koszty poniesione na produkcję (lub COGS), a także zysk osiągnięty w tym okresie. Firma wzięłaby całkowity przychód i odjęłaby koszty zapasów (a także inne wydatki), aby określić, ile osiągnięto zysku.
Firmy muszą określić, które pozycje w zapasach zostały wykorzystane do wygenerowania sprzedaży w tym okresie rozliczeniowym, a także określić koszty tych pozycji magazynowych. Jeśli firma stosuje metodę inwentaryzacji FIFO, pierwsze towary, które zostały zakupione i umieszczone w magazynie, są tymi, które zostały jako pierwsze sprzedane. W rezultacie pozycje zapasów, które zostały zakupione jako pierwsze, są ujmowane jako koszt własny sprzedaży, który jest wykazywany jako koszt w rachunku zysków i strat firmy.
Innymi słowy, przy metodzie FIFO najstarsze zapasy posłużą do ustalenia kosztu sprzedaży towarów. Gdy sprzedaż jest rejestrowana w okresie obrachunkowym, koszty najstarszych pozycji magazynowych są odejmowane od przychodów w celu obliczenia zysku z tej sprzedaży.
Pierwsze weszło, pierwsze wyszło (FIFO) i podatki
Chociaż firmy chcą z każdym rokiem generować wyższe zyski, chcą też zmniejszać dochód podlegający opodatkowaniu. Gdyby na przykład koszty zapasów firmy wzrosły o 50%, firma zgłosiłaby niższą kwotę dochodu netto, zakładając, że ceny sprzedaży nie zostały zwiększone, aby zrównoważyć wyższe koszty zapasów. Niższy całkowity dochód netto oznaczałby mniejszy dochód podlegający opodatkowaniu, a ostatecznie niższe obciążenie podatkowe za rok.
Metoda FIFO może pomóc obniżyć podatki (w porównaniu do LIFO), gdy ceny spadają. Jednak w przeważającej części ceny mają tendencję do wzrostu w długim okresie, co oznacza, że FIFO przyniosłoby wyższy dochód netto i wyższy rachunek podatkowy w perspektywie długoterminowej.
Gdyby starsze pozycje zapasów były kupowane, gdy ceny były wyższe, zastosowanie metody FIFO przyniosłoby korzyści spółce, ponieważ wyższa suma kosztów sprzedanych towarów zmniejszyłaby dochód netto i dochód do opodatkowania. Nowsze, tańsze zapasy zostaną wykorzystane później, co oznacza, że firma wykaże wyższy zysk w późniejszych okresach obrachunkowych i wyższy dochód do opodatkowania – wszystko inne pozostanie bez zmian.
Uwagi specjalne
Jednak ceny mają tendencję do wzrostu w dłuższej perspektywie, co oznacza, że FIFO może nie minimalizować podatków dla firmy. W perspektywie długoterminowej, w warunkach rosnących cen, starsze pozycje zapasów byłyby najtańsze, podczas gdy nowsze, niedawno zakupione pozycje zapasów byłyby droższe.
FIFO zminimalizowałoby podatki tylko w okresach spadających cen, ponieważ starsze pozycje zapasów byłyby droższe niż ostatnio zakupione pozycje. Najlepiej skonsultować się z doradcą podatkowym przed określeniem najlepszych metod obniżenia dochodu do opodatkowania, ponieważ obliczenie zobowiązania podatkowego przedsiębiorstwa składa się z wielu elementów.