Klauzula dziadka
Co to jest klauzula dziadka?
Klauzula dziadka to wyjątek, który umożliwia osobom lub podmiotom kontynuowanie działań lub operacji, które zostały zatwierdzone przed wprowadzeniem nowych zasad, przepisów lub przepisów. Takie zasiłki mogą być stałe, tymczasowe lub ustanowione z ograniczeniami.
Kluczowe wnioski
- Klauzula dziadka to przepis, który pozwala ludziom lub podmiotom na przestrzeganie starych zasad, które kiedyś rządziły ich działalnością, zamiast nowo wprowadzonych, często przez ograniczony czas.
- Termin powstał w czasach wojny secesyjnej w USA i odnosił się do ustaw uchwalonych na południu w celu stłumienia głosowania Afroamerykanów.
- Klauzule dziadka mogą być stałe, tymczasowe lub ustanowione z ograniczeniami.
- Klauzule dziadka często mają zastosowanie do przepisów dotyczących zagospodarowania przestrzennego, gdy zmienia się cel inwestycji.
Jak działa klauzula dziadka
Ogólnie rzecz biorąc, klauzula dziadka wyłącza tylko osoby lub podmioty zaangażowane w określoną działalność przed wprowadzeniem nowych przepisów. Wszystkie inne strony wchodzące na rynek po wdrożeniu są zobowiązane do przestrzegania nowych zasad.
W rezultacie klauzule praw nabytych skutecznie umieszczają dwa zestawy zasad lub przepisów dotyczących innych podobnych przedsięwzięć lub okoliczności, które mogą stworzyć nieuczciwą przewagę konkurencyjną dla stron nabytych. W takich sytuacjach klauzule dziadka mogą być przyznane tylko na określony czas, zachęcając tym samym stronę posiadającą klauzulę dziadka do pracy nad przestrzeganiem nowych zasad przed upływem okresu karencji.
Historia klauzuli dziadka
Pochodzenie terminu klauzula dziadka odnosi się do ustaw wprowadzonych po wojnie secesyjnej przez siedem południowych stanów w celu zablokowania Afroamerykanów możliwości głosowania, jednocześnie zwalniając białych wyborców z przeprowadzania testów umiejętności czytania i płacenia podatków pogłównych wymaganych do głosowania. W statucie biali wyborcy, których dziadkowie głosowali przed końcem wojny secesyjnej, byli zwolnieni z egzaminów i płacenia podatków na mocy klauzuli dziadka.
Ustawa została uznana przez Sąd Najwyższy za niezgodną z Konstytucją w 1915 r., Ponieważ naruszała równe prawa wyborcze, ale nadal używa się terminu wskazującego prawa przed zmianą przepisów. Termin ten rozszerzył się poza swoje korzenie w wykluczeniu rasowym, odnosząc się głównie do wyłączeń prawnych przyznanych na podstawie dotychczasowej praktyki biznesowej.
1965
Rok, w którym Lyndon B. Johnson wprowadził ustawę o prawach do głosowania, która umożliwiła Kongresowi położenie kresu dyskryminującym praktykom wyborczym, takim jak klauzula dziadka.
Rodzaje klauzul dziadka
W zależności od konkretnych okoliczności, klauzule „grandfather” mogą być wdrażane bezterminowo, przez określony czas lub z określonymi ograniczeniami. W sytuacjach, w których klauzula ta stwarza przewagę konkurencyjną strony nabytej, zwolnienia są zwykle przyznawane na czas określony, aby umożliwić istniejącym przedsiębiorstwom wprowadzenie zmian niezbędnych do dostosowania się do nowych zasad i przepisów.
Można również wprowadzić klauzule ze szczególnymi ograniczeniami, aby zapobiec nieuczciwej konkurencji, takiej jak zakazy rozbudowy, przebudowy lub wymiany narzędzi w istniejącym obiekcie. Na przykład powstrzymuje to zakład produkcyjny przed unikaniem modernizacji do obecnych standardów środowiskowych, przy jednoczesnym dalszym zwiększaniu produkcji.
Przykłady klauzul dziadka
Jednym z najczęstszych zastosowań klauzul dziadka jest zmiana przepisów dotyczących stref. Na przykład w sytuacjach, gdy zmiany w przepisach dotyczących zagospodarowania przestrzennego zabraniają otwierania nowych placówek handlowych, istniejącym sklepom zazwyczaj przyznaje się klauzule „dziadka”, które pozwalają im kontynuować działalność, jeśli przestrzegają określonych ograniczeń. Powszechnym ograniczeniem w takich okolicznościach jest sprzedaż przedsiębiorstwa, co może unieważnić klauzulę dziadka.
Klauzule dziadka są również powszechne w branży energetycznej. W wielu krajach do proponowanych elektrowni stosuje się nowe przepisy dotyczące emisji dwutlenku węgla, a do istniejących obiektów węglowych przyznano klauzule pierwszeństwa na określone ramy czasowe. Po części klauzule są wprowadzane, aby dać elektrowniom węglowym czas na zintegrowanie kontroli emisji i dać pracownikom i społecznościom zależnym od wydobycia węgla wystarczająco dużo czasu na odejście od branży.