Akcje niejawne
Co to są akcje niejawne?
Akcji Ogłoszenia są akcje spółki notowane w obrocie publicznym, które mają różne kategorie jednostek, zazwyczaj oznaczone akcji serii A i akcji serii B. Szczegółowy opis różnych klas akcji zwykłych i ich specyfiki znajduje się w statucie i statucie spółki, ale najczęściej akcje klasyfikowane różnią się liczbą głosów lub brakiem głosów, jakie daje posiadanie tych akcji. Akcje niejawne mogą również różnić się prawami do dywidendy. W funduszach inwestycyjnych sklasyfikowane tytuły uczestnictwa różnią się w zależności od struktury opłat.
Zrozumienie akcji niejawnych
Akcje niejawne są przykładem złożonej struktury kapitału. Spółki o złożonej strukturze kapitałowej mogą mieć kombinację kilku różnych typów klas akcji zwykłych, przy czym każda klasa akcji ma inne prawa głosu i stopy dywidendy.
Prawa głosu są głównym powodem, dla którego spółki tworzą różne klasy akcji, oprócz praw do dywidendy i preferencji w zakresie likwidacji. Akcje uprzywilejowane zwykle nie dają prawa głosu, ale gwarantują stałą dywidendę, podczas gdy akcje zwykłe dają prawo głosu dla rady dyrektorów na corocznym walnym zgromadzeniu.
Aby zapewnić lepszą ochronę przed wrogimi przejęciami, akcje klasy A, z wyższą liczbą głosów na akcję, są często wydawane osobom posiadającym dostęp do informacji poufnych, takim jak najwyższe kierownictwo i dyrektorzy firmy. Podczas gdy akcje klasy A zazwyczaj oferują akcjonariuszom więcej korzyści, inwestorzy indywidualni nie powinni przejmować się różnymi klasami akcji, jeśli spółka jest dobrze zarządzana.
Kluczowe wnioski
- Akcje niejawne to akcje spółki notowanej na giełdzie, które mają różne klasy tytułów, zwykle oznaczane jako akcje klasy A i klasy B.
- Najczęściej akcje klasyfikowane różnią się liczbą głosów lub brakiem głosów, jakie daje posiadanie tych akcji. Akcje niejawne mogą również różnić się prawami do dywidendy.
- W funduszach inwestycyjnych sklasyfikowane jednostki uczestnictwa funduszy będą się różnić w zależności od struktury opłat.
Preferowana klasa tytułów uczestnictwa
Inwestorzy czasami decydują się na inwestycję w akcje uprzywilejowane, które funkcjonują jako skrzyżowanie akcji zwykłych i inwestycji o stałym dochodzie. Podobnie jak akcje zwykłe, akcje uprzywilejowane nie mają terminu zapadalności, stanowią własność spółki i są wykazywane jako kapitał własny w bilansie spółki. W porównaniu z obligacjami akcje uprzywilejowane oferują stałą stopę dystrybucji, brak praw głosu i wartość nominalną.
Akcje uprzywilejowane również mają przewagę nad akcjami zwykłymi w strukturze kapitałowej spółki. W związku z tym przedsiębiorstwa muszą wypłacać dywidendy z akcji uprzywilejowanych, zanim wypłacą dywidendę z tytułu klas akcji zwykłych. W przypadku likwidacji lub upadłości akcjonariusze uprzywilejowani również otrzymają wypłatę przed posiadaczami akcji zwykłych.
Klasy jednostek uczestnictwa funduszy powierniczych
Fundusze inwestycyjne sprzedawane przez doradcę mogą mieć różne klasy jednostek uczestnictwa, przy czym każda klasa ma unikalną opłatę z tytułu sprzedaży i strukturę opłat. Udziały w funduszach wzajemnych klasy A pobierają obciążenie początkowe, mają niższe opłaty 12b-1 i poziom kosztów operacyjnych poniżej średniej. Tytuły uczestnictwa w funduszach wzajemnych klasy B pobierają dodatkowe obciążenie i obciążenia front-end, ale obowiązuje niskie obciążenie back-end, podobnie jak opłaty 12b-1 i stosunkowo wyższe koszty operacyjne.
Obciążenie zaplecza, znane jako warunkowe odroczone obciążenie sprzedażowe (CDSC), może zostać zmniejszone lub wyeliminowane w zależności od tego, jak długo akcje są w posiadaniu. Tytuły uczestnictwa klasy B mają zwykle CDSC, które znika w ciągu zaledwie jednego roku od daty zakupu. Tytuły klasy C często zaczynają się od wyższego CDSC, który całkowicie znika dopiero po okresie 5–10 lat.
Przykład sklasyfikowanych akcji w świecie rzeczywistym
Wieloklasowa struktura akcji w Google powstała w wyniku restrukturyzacji firmy w Alphabet Inc. w październiku 2015 r. (NASDAQ: GOOG). Założyciele Sergey Brin i Larry Page stwierdzili, że są właścicielami mniej niż większości udziałów firmy, ale chcieli zachować kontrolę nad ważnymi decyzjami biznesowymi. W rezultacie firma stworzyła trzy klasy akcji spółki. Akcje klasy A są w posiadaniu zwykłych inwestorów i dają prawo do jednego głosu na akcję. Akcje klasy B, posiadane głównie przez Brin i Page, dają po 10 głosów na akcję. Do akcji klasy C są zwykle utrzymywane przez pracowników i nie mają prawa głosu. Struktura zapewnia założycielom większość kontroli w zakresie głosów, chociaż podobne konfiguracje okazały się w przeszłości niepopularne wśród przeciętnych akcjonariuszy.