Tworzenie kapitału
Co to jest formacja kapitału?
Akumulacja kapitału to termin używany do opisania akumulacji kapitału netto w okresie obrachunkowym w danym kraju. Termin odnosi się do dodatkowych dóbr inwestycyjnych, takich jak sprzęt, narzędzia, środki transportu i energia elektryczna. Kraje potrzebują dóbr kapitałowych, aby zastąpić starsze, które są wykorzystywane do produkcji dóbr i usług. Jeśli kraj nie może zastąpić dóbr kapitałowych po osiągnięciu końca okresu użytkowania, produkcja spada. Ogólnie rzecz biorąc, im wyższa jest akumulacja w gospodarce, tym szybciej gospodarka może zwiększać swoje zagregowane dochody.
Jak działa formacja kapitału
Produkcja większej ilości towarów i usług może prowadzić do wzrostu poziomu dochodu narodowego. Aby zgromadzić dodatkowy kapitał, kraj musi generować oszczędności i inwestycje z oszczędności gospodarstw domowych lub w oparciu o politykę rządu. Kraje o wysokiej stopie oszczędności gospodarstw domowych mogą gromadzić środki na szybsze wytwarzanie dóbr kapitałowych, a rząd dysponujący nadwyżką może zainwestować nadwyżkę w dobra kapitałowe.
Przykład formowania kapitału
Jako przykład akumulacji, Caterpillar ( zwykłych Caterpillar, firma może przeznaczyć dochód na zwiększenie produkcji i opracowanie nowych produktów dla klientów firmy. Kiedy inwestorzy kupują akcje i obligacje wyemitowane przez korporacje, firmy mogą narazić kapitał na ryzyko, aby zwiększyć produkcję i stworzyć nowe innowacje dla konsumentów. Działania te przyczyniają się do ogólnej akumulacji kraju.
Raportowanie o tworzeniu kapitału
Bank Światowy działa jako źródło pomocy finansowej i technicznej dla krajów rozwijających się, mając na celu wyeliminowanie skrajnego ubóstwa poprzez swoje programy. Bank Światowy śledzi akumulację brutto, którą definiuje jako nakłady na zwiększenie środków trwałych oraz zmianę netto zapasów. Aktywa trwałe obejmują zakłady, maszyny, sprzęt i budynki, wszystkie wykorzystywane do wytwarzania towarów i usług. Zapasy obejmują surowce i towary dostępne do sprzedaży.
Bank Światowy mierzy akumulację, oceniając zmianę oszczędności netto. Jeśli stopa oszczędności gospodarstw domowych rośnie, oszczędzający mogą inwestować dodatkowe dolary i kupować akcje i obligacje. Jeśli oszczędza więcej gospodarstw domowych, kraj może odnotować nadwyżkę gotówki, co jest pozytywnym sygnałem dla akumulacji. Bank Światowy podaje również kwotę długu publicznego pozostającego do spłaty przez rząd centralny danego kraju w porównaniu z produktem krajowym brutto (PKB) tego kraju, który jest sumą wszystkich towarów i usług wyprodukowanych przez dane państwo. Jeśli tempo akumulacji w danym kraju rośnie, rośnie też jego PKB.