Co to jest indeks Big Maca?
Indeks Big Mac to badanie przeprowadzone przezmagazynThe Economist w 1986 r. W celu pomiaru parytetu siły nabywczej (PPP) między krajami, przy użyciu ceny Big Maca McDonald’s jako punktu odniesienia.
Parytet siły nabywczej to teoria ekonomiczna, która głosi, że kursy wymiany w czasie powinny podążać w kierunku równości ponad granicami państw w cenie pobieranej za identyczny koszyk dóbr. W tym przypadku koszyk towarów to Big Mac.
Kluczowe wnioski
- Indeks Big Maca został stworzony w celu pomiaru dysproporcji w sile nabywczej konsumentów między narodami.
- Burger zastępuje „koszyk dóbr” tradycyjnie używany przez ekonomistów do mierzenia różnic w cenach konsumenckich.
- Indeks powstał z przymrużeniem oka, ale wielu ekonomistów twierdzi, że jest z grubsza dokładny.
Indeks Big Maca jest również znany jako Big Mac PPP lub Burgonomics.
Zrozumienie indeksu Big Maca
Zgodnie z teorią PPP, każda zmiana kursu wymiany między krajami powinna znaleźć odzwierciedlenie w zmianie ceny koszyka dóbr.
Jedną z kluczowych spostrzeżeń Indeksu Big Maca jest to, że koszyk towarów w jednym kraju rzadko może zostać dokładnie zduplikowany w innym kraju. Na przykład amerykański koszyk z artykułami spożywczymi i japoński koszyk z artykułami spożywczymi mogą zawierać bardzo różne produkty. Jednak Big Mac to zawsze Big Mac, co pozwala na niewielkie lokalne różnice w składnikach.
RedaktorzyThe Economist podkreślają, że indeksu nie należy traktować zbyt poważnie.„Burgernomika nigdy nie była pomyślana jako dokładny miernik niedopasowania walutowego, a jedynie narzędzie, dzięki któremu teoria kursu walutowego byłaby bardziej przyswajalna” – wskazuje artykuł na stronie.
Na podstawie indeksu Big Mac funt brytyjski był niedowartościowany o 27% w stosunku do dolara amerykańskiego w styczniu 2019 r.
Niemniej jednak indeks Big Mac stał się światowym standardem porównywania cen. Na przykład strona statistica.com wykorzystuje go do śledzenia lokalnej siły nabywczej na całym świecie, ujawniając, że Big Mac jest stosunkowo drogi w Szwajcarii, podczas gdy mieszkańcy Azerbejdżanu, Egiptu i Mołdawii są na okazjach.
Przykład indeksu Big Maca
W styczniu 2019 rokuThe Economist stwierdził, że funt brytyjski był niedowartościowany o 27% w stosunku do dolara amerykańskiego, na podstawie indeksu Big Mac. Oznacza to, że Big Mac kosztował wówczas 5,58 USD w USA i 3,19 funta w Wielkiej Brytanii. Różnica ta sugeruje implikowany kurs wymiany na poziomie 0,57%, ale rzeczywisty kurs wymiany w tamtym czasie wynosił 0,78%.
Jak szybko zauważają redaktorzy The Economist, indeks Big Maca nie jest idealnym instrumentem.
Aby przytoczyć jedną, od połowy 2019 r. McDonald’s maplacówki tylko w 119 krajach na łącznie 195. Zatem nie możemy wykorzystać tej metodologii do analizy PPP między dolarem amerykańskim a boliviano boliwijskim lub koroną islandzką, pośród innych.
Niemniej jednak ekonomiści uważają, że indeks jest dość dokładnym wskaźnikiem lokalnej siły nabywczej w świecie rzeczywistym, ponieważ ceny Big Maca, podobnie jak większości towarów konsumpcyjnych, muszą uwzględniać lokalne koszty surowców, pracy, podatków i biznesu. lokal.