Rezerwy bankowe
Co to są rezerwy bankowe?
Rezerwy bankowe to minimalne kwoty pieniężne, które muszą mieć pod ręką instytucje finansowe, aby spełnić wymagania banku centralnego. Bank nie może pożyczyć pieniędzy, ale musi je przechowywać w skarbcu, na miejscu lub w banku centralnym, aby zaspokoić wszelkie duże i nieoczekiwane zapotrzebowanie na wypłaty.
W Stanach Zjednoczonych Rezerwa Federalna dyktuje wielkość rezerw gotówkowych, które każdy bank musi utrzymywać.
Jak działają rezerwy bankowe
Rezerwy bankowe są zasadniczo antidotum na panikę. Rezerwa Federalna zobowiązuje banki do utrzymywania pewnej ilości gotówki w rezerwie, aby nigdy nie zabrakło im pieniędzy i musiały odmówić klientowi wypłaty, co może wywołać run na bank.
Kluczowe wnioski
- Rezerwy bankowe to minimalne kwoty gotówki, które banki muszą mieć pod ręką w przypadku nieoczekiwanego zapotrzebowania.
- Nadwyżkowe rezerwy to dodatkowa gotówka, którą bank ma pod ręką i odmawia pożyczki.
- Te nadmierne rezerwy mają tendencję do zwiększania się w złych czasach i zmniejszania się w dobrych czasach.
Rezerwy bankowe dzielą się na rezerwę obowiązkową i rezerwę nadwyżkową. Wymagana rezerwa to minimalna gotówka w kasie.
Nadwyżka rezerwy to jakakolwiek gotówka powyżej wymaganego minimum, którą bank trzyma w skarbcu, zamiast przeznaczać ją na pożyczki. Banki mają zwykle niewielką motywację do utrzymywania nadmiernych rezerw, ponieważ gotówka nie przynosi żadnego zwrotu, a nawet może z czasem stracić na wartości z powodu inflacji. W związku z tym banki zwykle minimalizują swoje nadwyżki rezerw i pożyczają pieniądze klientom, zamiast trzymać je w swoich skarbcach.
Rezerwy bankowe zmniejszają się w okresach ekspansji gospodarczej i rosną w czasie recesji. Oznacza to, że w dobrych czasach przedsiębiorstwa i konsumenci więcej pożyczają i więcej wydają. Podczas recesji nie mogą lub nie mogą zaciągać dodatkowego długu.
Uwagi specjalne
Wymagana rezerwa bankowa jest zgodna z formułą określoną w przepisach Zarządu Rezerwy Federalnej, która opiera się na kwocie zdeponowanej na rachunkach transakcyjnych netto. Obejmują one depozyty płatne na żądanie, rachunki z automatycznym transferem i wspólne rachunki robocze. Transakcje netto są obliczane jako łączna kwota na rachunkach transakcyjnych pomniejszona o środki należne od innych banków i pomniejszona o środki pieniężne w trakcie inkasa.
Stopa rezerwy obowiązkowej może być również wykorzystywana jako narzędzie realizacji polityki pieniężnej. Dzięki temu współczynnikowi bank centralny może wpływać na ilość środków dostępnych do zaciągnięcia pożyczki.
Od końca 2008 roku Rezerwa Federalna zaczęła płacić bankom odsetki za rezerwy wymagane i nadwyżkowe, aby zasilić gospodarkę USA większą ilością gotówki. To obaliło powszechne przekonanie, że banki wolą pożyczać pieniądze niż trzymać je w skarbcu.
Wymagane rezerwy bankowe są określane przez Rezerwę Federalną dla każdego banku na podstawie jego transakcji netto.
Wpływ kryzysu ’08
Jak zauważono, banki zazwyczaj utrzymują nadwyżki rezerw na minimalnym poziomie. Jednak oprocentowanie, po jakim banki mogły pożyczać pieniądze, gwałtownie spadło po grudniu 2008 r., Kiedy Rezerwa Federalna próbowała pobudzić gospodarkę obniżając stopy procentowe. Mniej więcej w tym samym czasie Rezerwa Federalna zaczęła płacić bankom odsetki od ich rezerw gotówkowych.
Banki przyjęły zastrzyk gotówki z Rezerwy Federalnej i zatrzymały je jako nadwyżkę rezerw, zamiast pożyczać. Zarabiali niewielką, ale zasadniczo wolną od ryzyka stopę procentową, zamiast pożyczać ją, aby uzyskać nieco wyższy, ale bardziej ryzykowny zwrot.
Z tego powodu liczba nadwyżek rezerw wzrosła po 2008 roku, pomimo niezmienionego współczynnika rezerwy obowiązkowej.