Rozbiórka aktywów
Co to jest rozbiórka zasobów?
Likwidacja aktywów to proces kupowania niedowartościowanej spółki z zamiarem sprzedaży jej aktywów w celu wygenerowania zysku dla akcjonariuszy. Poszczególne aktywa firmy, takie jak jej wyposażenie, nieruchomości, marki lub własność intelektualna, mogą być cenniejsze niż cała firma ze względu na takie czynniki, jak złe zarządzanie lub złe warunki ekonomiczne.
Rezultatem wyprzedaży aktywów jest często wypłata dywidendy dla inwestorów i albo mniej rentowna spółka, albo bankructwo.
Kluczowe wnioski
- Likwidacja aktywów ma miejsce, gdy firma lub inwestor kupuje firmę w celu sprzedania jej aktywów w celu osiągnięcia zysku.
- Likwidacja aktywów często skutkuje wypłatą dywidendy dla akcjonariuszy, a jednocześnie skutkuje mniejszą rentownością firmy.
- Dokapitalizowanie odnosi się do procesu, w którym przedsiębiorstwa pozbawione aktywów zaciągają nowe zadłużenie, często korzystając z kredytów lewarowanych.
Zrozumienie usuwania zasobów
Zbieranie aktywów to czynność często podejmowana przez korporacyjnych rabusiów, których metodą jest kupowanie niedowartościowanych spółek i wydobywanie z nich wartości. Ta praktyka była szczególnie popularna w latach 70. i 80. XX wieku i nadal można ją dostrzec w niektórych działaniach inwestycyjnych prowadzonych przez firmy private equity.
Prywatne firmy kapitałowe przejmą spółkę, sprzedadzą jej najbardziej płynne aktywa i napadną na jej kasę gotówkową, aby wypłacić dywidendy sobie i akcjonariuszom. Taka działalność może wiązać się z przejęciem firmy prywatnej. Następnie inwestor private equity dokapitalizuje spółkę dodatkowym długiem, co nadaje tej praktyce eufemistyczną nazwę „ dokapitalizowanie ”, która jest rebrandingiem piętnowanej praktyki wyprzedaży aktywów.
Dokapitalizowanie często wiąże się z wykorzystaniem kredytów lewarowanych. Taka strategia jest wymuszona faktem, że ogra- niczone spółki mogą mieć niewielkie zabezpieczenie do emisji długu i zamiast tego muszą pożyczać pieniądze, zwykle na mniej korzystnych warunkach i według mniej korzystnych stawek. Pożyczki lewarowane są często udzielane przez grupę banków, które uważają je za zbyt ryzykowne, aby je zachować w swoich bilansach.
W rezultacie produkty strukturyzowane są szybko sprzedawane funduszom inwestycyjnym lub funduszom ETF. Mogą być również sekurytyzowane w postaci zabezpieczonych zobowiązań kredytowych (CLO ), które są kupowane przez inwestorów instytucjonalnych.
Krytyka usuwania aktywów
Likwidacja aktywów osłabia firmę, która ma mniejsze zabezpieczenie pożyczkowe i może pozbawić się aktywów tworzących wartość, co sprawia, że jest mniej zdolna do obsługi zadłużenia, które posiada. Ogólnie rzecz biorąc, rezultatem jest mniej rentowna firma, zarówno pod względem finansowym, jak i ze względu na jej potencjał tworzenia wartości poprzez produkcję lub inne przedsiębiorstwo.
Chociaż dochody ze sprzedaży aktywów mogą zostać wykorzystane do spłaty zadłużenia, o wiele bardziej powszechne jest wykorzystanie wpływów na wypłatę dywidendy akcjonariuszom. Na przykład sprzedawcy detaliczni, których właścicielami są spółki private equity, które zajmowały się wyprzedaży aktywów i dokapitalizowaniem, są bardziej narażone na spłacanie swoich długów.
Inwestorzy, którzy angażują się w wyprzedaży aktywów, argumentują, że mają do tego prawo i że wydobywają wartość ze spółek, które są skazane na upadek.
Przykład usuwania aktywów
Wyobraź sobie, że firma ma trzy różne rodzaje działalności: transport samochodowy, kluby golfowe i odzież. Jeśli wartość firmy wynosi obecnie 100 milionów dolarów, ale inna firma uważa, że może sprzedać każdą ze swoich trzech firm, ich marek i nieruchomości innym firmom za 50 milionów dolarów każda, istnieje możliwość wyprzedaży aktywów. Firma kupująca, taka jak fundusz private equity, kupi ją następnie za 100 milionów dolarów i odsprzeda każdą firmę oddzielnie, potencjalnie osiągając zysk w wysokości 50 milionów dolarów.