Liga Arabska
Co to jest Liga Arabska?
Liga Arabska jest związkiem arabskojęzycznych krajów afrykańskich i azjatyckich. Został utworzony w Kairze w 1945 roku, aby promować niezależność, suwerenność, sprawy i interesy swoich 22 krajów członkowskich i czterech obserwatorów.
22 członków Ligi Arabskiej od 2018 r. To Algieria, Bahrajn, Komory, Dżibuti, Egipt, Irak, Jordania, Kuwejt, Liban, Libia, Mauretania, Maroko, Oman, Palestyna, Katar, Arabia Saudyjska, Somalia, Sudan, Syria, Tunezja, Zjednoczone Emiraty Arabskie i Jemen. Czterej obserwatorzy to Brazylia, Erytrea, Indie i Wenezuela.
Kluczowe wnioski
- Liga Arabska jest regionalną, wielonarodową organizacją zrzeszającą kraje arabskojęzyczne na kontynentach afrykańskim i azjatyckim.
- Misją ligi arabskiej jest promowanie handlu i wzrostu gospodarczego, a także suwerenności i stabilności politycznej w regionie.
- Począwszy od 2018 roku, Liga miała 22 kraje członkowskie i 4 kraje obserwatorów.
Zrozumieć Ligę Arabską
Kraje Ligi Arabskiej mają bardzo zróżnicowany poziom populacji, zamożności, PKB i umiejętności czytania i pisania. Są to głównie kraje muzułmańskie i arabskojęzyczne, ale za dominujących graczy w lidze uważa się Egipt i Arabię Saudyjską. Poprzez porozumienia między innymi o wspólnej obronie, współpracy gospodarczej i wolnym handlu, Liga pomaga swoim krajom członkowskim koordynować programy rządowe i kulturalne w celu ułatwienia współpracy i ograniczenia konfliktów.
W 1945 r., Kiedy powstała Liga, najważniejszymi kwestiami było uwolnienie krajów arabskich, które wciąż znajdowały się pod rządami kolonialnymi i uniemożliwienie społeczności żydowskiej w Palestynie utworzenia państwa żydowskiego.
Rada Ligi
Rada jest najwyższym organem ligi i składa się z przedstawicieli państw członkowskich, zwykle ministrów spraw zagranicznych, ich przedstawicieli lub stałych przedstawicieli. Każde państwo członkowskie ma jeden głos. Rada zbiera się dwa razy w roku, w marcu i we wrześniu. Dwóch lub więcej członków może poprosić o sesję specjalną, jeśli sobie tego życzy. Sekretariat generalny zarządza codziennymi działaniami ligi i jest kierowany przez sekretarza generalnego. Sekretariat Generalny jest organem administracyjnym ligi, organem wykonawczym rady i wyspecjalizowanymi radami ministerialnymi.
Konflikty członków
Skuteczność Ligi Arabskiej została ograniczona przez podziały między państwami członkowskimi. Podczas zimnej wojny niektórzy członkowie wspierali Związek Radziecki, podczas gdy inni sprzymierzyli się z narodami zachodnimi. Doszło także do rywalizacji o przywództwo, na przykład między Egiptem a Irakiem. Działania wojenne między monarchiami, takimi jak Arabia Saudyjska, Jordania i Maroko, były destrukcyjne, podobnie jak postępowanie państw, które przeszły zmiany polityczne, takich jak Egipt pod rządami Gamala Abdela Nasera, Baasistowska Syria i Irak oraz Libia pod rządami Muammara Kaddafiego.
Atak Stanów Zjednoczonych na Irak Saddama Husajna spowodował poważne podziały między członkami Ligi Arabskiej, a ponieważ decyzje podjęte przez ligę dotyczą tylko narodów, które na nie głosowały, dywizje osłabiły jej wpływy.
Arabska wiosna
Powstania „arabskiej wiosny” na początku 2011 r. Pobudziły ligę do działania i wsparły działania ONZ przeciwko siłom Libii Muammara Kadafiego. Członkowie zgadzają się również co do polityki, takiej jak wsparcie dla Palestyńczyków znajdujących się pod izraelską okupacją. Jednak działania ligi ograniczają się głównie do wydawania deklaracji. Jedynym wyjątkiem był bojkot gospodarczy Izraela w latach 1948-1993.
Skuteczność Ligi Arabskiej polega na edukacji, ochronie dokumentów i rękopisów oraz tworzeniu regionalnego związku telekomunikacyjnego.