Zrozumienie przepisów antymonopolowych

W wielu krajach obowiązują szerokie przepisy chroniące konsumentów i regulujące sposób prowadzenia działalności przez firmy. Celem tych przepisów jest zapewnienie równych szans dla podobnych firm, które działają w określonej branży, jednocześnie uniemożliwiając im zdobycie zbyt dużej władzy nad konkurencją. Mówiąc najprościej, powstrzymują firmy przed udawaniem brudnych rzeczy w celu osiągnięcia zysku. Nazywa się to przepisami antymonopolowymi.

Co to są przepisy antymonopolowe?

Przepisy antymonopolowe, zwane również przepisami dotyczącymi konkurencji, to ustawy opracowane przez rząd Stanów Zjednoczonych w celu ochrony konsumentów przed agresywnymi praktykami biznesowymi. Zapewniają uczciwą konkurencję w gospodarce otwartego rynku. Prawa te ewoluowały wraz z rynkiem, czujnie strzegąc przed potencjalnymi monopolami i zakłóceniami produktywnego odpływu i odpływu konkurencji.

Przepisy antymonopolowe mają zastosowanie do szerokiego zakresu wątpliwych działań biznesowych, w tym między innymi do alokacji rynku, zmowy przetargowej, ustalania cen i monopoli. Poniżej przyjrzymy się działaniom, przed którymi chronią te przepisy.

Gdyby te przepisy nie istniały, konsumenci nie odnosiliby korzyści z różnych opcji lub konkurencji na rynku. Ponadto konsumenci byliby zmuszeni płacić wyższe ceny i mieliby dostęp do ograniczonej podaży produktów i usług.

Alokacja rynku

Alokacja rynku to schemat opracowany przez dwa podmioty w celu utrzymania działalności gospodarczej na określonych terytoriach geograficznych lub typach klientów. Ten schemat można również nazwać monopolem regionalnym.

Załóżmy, że moja firma działa na północnym wschodzie, a twoja firma na południowym zachodzie. Jeśli zgodzisz się pozostać poza moim terytorium, nie wejdę na twoje, a ponieważ koszty prowadzenia biznesu są tak wysokie, że startupy nie mają szans konkurować, obaj mamy de facto monopol.

W 2000 roku Federalna Komisja Handlu (FTC) uznała FMC Corp. za winną zmowy z Asahi Chemical Industry w celu podzielenia rynku celulozy mikrokrystalicznej, głównego spoiwa w tabletkach farmaceutycznych. Komisja zabroniła firmie FMC dystrybucji mikrokrystalicznej celulozy wśród konkurentów przez 10 lat w Stanach Zjednoczonych, a także zakazała firmie dystrybucji jakichkolwiek produktów Asahi przez pięć lat.

Zmowa przetargowa

Nielegalna praktyka między dwiema lub więcej stronami, które zmówiły się, aby wybrać, kto wygra kontrakt, nazywana jest zmową przetargową. Składając oferty, strony „przegrywające” celowo składają niższe oferty, aby umożliwić „zwycięzcy” osiągnięcie sukcesu w umowie. Ta praktyka jest przestępstwem w Stanach Zjednoczonych i wiąże się z grzywnami, a nawet więzieniem.

W branży działają trzy firmy i wszystkie trzy decydują się po cichu działać jako kartel. Firma 1 wygra bieżącą aukcję, o ile pozwoli firmie 2 wygrać następną, a firmie 3 kolejną. Każda firma gra w tę grę, więc wszystkie zachowują obecny udział w rynku i cenę, zapobiegając w ten sposób konkurencji.

Zmowy przetargowe można dalej podzielić na następujące formy: wstrzymywanie ofert, licytowanie uzupełniające i rotacja ofert.

• Eliminacja ofert:  Konkurenci powstrzymują się od licytowania lub wycofywania oferty, aby oferta wyznaczonego zwycięzcy została zaakceptowana.
• Licytacja uzupełniająca:  określana również jako licytacja zastępcza lub licytacja grzecznościowa, licytacja uzupełniająca ma miejsce, gdy konkurenci zmawiają się, aby złożyć niedopuszczalnie wysokie oferty dla kupującego lub zawierają specjalne postanowienia w ofercie, które skutecznie unieważniają oferty. Oferty uzupełniające są najczęstszymi schematami zmowy przetargowej i mają na celu oszukanie nabywców poprzez stworzenie iluzji prawdziwie konkurencyjnego środowiska przetargowego.
• Rotacja ofert:  W rotacji ofert konkurenci na zmianę są najtańszymi oferentami w odniesieniu do różnych specyfikacji kontraktów, takich jak wielkość i wielkość kontraktów. Ścisłe wzorce rotacji ofert naruszają prawo przypadku i sygnalizują istnienie zmowy.

Ustalanie cen

Ustalanie cen ma miejsce, gdy cena produktu lub usługi jest ustalana przez firmę celowo, a nie pozwala siłom rynkowym określać ją w sposób naturalny. Kilka firm może wspólnie ustalić ceny i zapewnić rentowność.

Powiedzmy, że moja i Twoja firma to jedyne dwie firmy w naszej branży, a nasze produkty są tak podobne, że konsument jest obojętny między nimi, z wyjątkiem ceny. Aby uniknąć wojny cenowej, sprzedajemy nasze produkty po tej samej cenie, aby zachować marżę, co skutkuje wyższymi kosztami, niż w innym przypadku zapłaciłby konsument.

Na przykład Apple przegrał odwołanie od orzeczenia Departamentu Sprawiedliwości USA z 2013 r., W którym uznano go za winnego ustalania cen e-booków. Firma Apple została uznana za zobowiązaną do zapłacenia 450 milionów dolarów odszkodowania.

Monopole

Zwykle, gdy większość ludzi słyszy termin „antymonopolowy”, myślą o monopolach. Monopole odnoszą się do dominacji branży lub sektora przez jedną firmę lub firmę przy jednoczesnym wyeliminowaniu konkurencji.

Jedna z najbardziej znanych spraw antymonopolowych w niedawnej pamięci dotyczyła Microsoftu, który został uznany za winnego antykonkurencyjnych, monopolizujących działań poprzez narzucanie własnych przeglądarek internetowych komputerom z zainstalowanym systemem operacyjnym Windows.

Organy regulacyjne muszą również zapewnić, że monopole nie są wynikiem naturalnie konkurencyjnego środowiska i zdobywają udział w rynku po prostu dzięki przedsiębiorczości i innowacjom. Tylko zdobywanie udziału w rynku poprzez wykluczające lub drapieżne praktyki jest nielegalne.

Poniżej znajduje się kilka typów zachowań monopolistycznych, które mogą być podstawą do podjęcia kroków prawnych:

• Umowy na wyłączność dostaw : mają miejsce, gdy dostawca nie może sprzedawać różnym nabywcom. Dławi to konkurencję z monopolistą, ponieważ firma będzie mogła kupować dostawy po potencjalnie niższych kosztach i uniemożliwić konkurentom wytwarzanie podobnych produktów.
• Powiązanie sprzedaży dwóch produktów:  gdy monopolista ma dominację w udziałach rynkowych jednego produktu, ale chce uzyskać udziały w rynku w innym produkcie, może powiązać sprzedaż dominującego produktu z drugim produktem. Zmusza to klientów drugiego produktu do zakupu czegoś, czego mogą nie potrzebować lub nie chcą, i stanowi naruszenie przepisów antymonopolowych.
• Drapieżne ceny:  często trudne do udowodnienia i wymagające dokładnego zbadania ze strony FTC, drapieżne ceny można uznać za monopolistyczne, jeśli firma obniżająca ceny może obniżyć ceny daleko w przyszłość i ma wystarczający udział w rynku, aby zrekompensować straty w przyszłości.
• Odmowa zawarcia transakcji:  Jak każda inna firma, monopoliści mogą wybrać, z kim chcą prowadzić interesy. Jeśli jednak wykorzystają swoją dominację na rynku, aby zapobiec konkurencji, można to uznać za naruszenie przepisów antymonopolowych.

Fuzje i przejęcia

Żadne wprowadzenie do przepisów antymonopolowych nie byłoby kompletne bez omówienia fuzji i przejęć. Możemy je podzielić na poziome, wertykalne i potencjalne połączenia konkurencji.

Fuzje poziome:  Kiedy firmy z dominującymi udziałami w rynku przygotowują się do połączenia, FTC musi zdecydować, czy nowy podmiot będzie w stanie wywierać monopolistyczną i antykonkurencyjną presję na pozostałe firmy. Na przykład firma, która produkuje rum Malibu i miała 8% udziału w rynku całkowitej sprzedaży rumu, zaproponowała zakup firmy produkującej rumy Kapitana Morgana, która miała 33% całkowitej sprzedaży, aby utworzyć nową firmę z 41% udziałem w rynku.

W międzyczasie dominująca firma zajmująca pozycję dominującą miała ponad 54% sprzedaży. Oznaczałoby to, że rynek rumu premium składałby się z dwóch konkurentów odpowiedzialnych łącznie za ponad 95% sprzedaży. FTC zakwestionowała fuzję, twierdząc, że dwie pozostałe firmy mogły porozumieć się w celu podniesienia cen i zmusiły Malibu do zbycia działalności związanej z rumem.

Efekty jednostronne. FTC często kwestionuje fuzje między rywalizującymi firmami, które oferują bliskie substytuty, argumentując, że fuzja wyeliminuje korzystną konkurencję i innowacje. W 2004 roku FTC właśnie to zrobiła, kwestionując fuzję General Electric i konkurencyjnej firmy, ponieważ konkurencyjna firma produkowała konkurencyjny nieniszczący sprzęt do badań. Aby kontynuować fuzję, GE zgodziło się zbyć swoją działalność w zakresie sprzętu do badań nieniszczących.

Fuzje pionowe. Fuzje między kupującymi i sprzedającymi mogą poprawić oszczędności kosztów i synergie biznesowe, co może przełożyć się na konkurencyjne ceny dla konsumentów. Kiedy jednak połączenie wertykalne może mieć negatywny wpływ na konkurencję ze względu na brak dostępu konkurenta do dostaw, FTC może wymagać pewnych przepisów przed zakończeniem połączenia. Na przykład Valero Energy musiało zbyć niektóre firmy i stworzyć informacyjną zaporę ogniową, gdy przejęło operatora terminatora etanolu.

Potencjalne fuzje konkurencji.  Przez lata FTC rzucała wyzwanie szalejącym działaniom zapobiegawczym fuzji w przemyśle farmaceutycznym między firmami dominującymi a przyszłymi lub nowymi uczestnikami rynku w celu ułatwienia konkurencji i wejścia do branży.

Trzy wielkie prawa antymonopolowe

Przyjrzyjmy się pokrótce głównym przepisom antymonopolowym w Stanach Zjednoczonych. Trzon amerykańskiego ustawodawstwa antymonopolowego został stworzony przez trzech aktów prawnych: w  ustawie Sherman Anti-Trust 1890, do  Federalnej Komisji Handlu Act -co również stworzył FTC-i  ustawy Clayton antymonopolowych.

1. Sherman Anti-Trust Act  miała na celu zapobieżenie nieuzasadnionym „kontraktom, połączeniom lub zmowom w celu ograniczenia handlu” oraz „próbom monopolizacji monopolizacji lub spisku lub kombinacji w celu zmonopolizowania”. Naruszenia ustawy Sherman Anti-Trust Act mogą mieć poważne konsekwencje, z grzywnami do 100 mln USD dla korporacji i 1 mln USD dla osób fizycznych, a także karami więzienia do 10 lat.
2. Ustawa Federalnej Komisji Handlu  zakazuje „nieuczciwych metod konkurencji” oraz „nieuczciwych lub wprowadzających w błąd czynów lub praktyk”. Według Sądu Najwyższego naruszenia ustawy Sherman Anti-Trust stanowią również naruszenie ustawy o Federalnej Komisji Handlu. W związku z tym, mimo że FTC nie może technicznie egzekwować ustawy Sherman Anti-Trust Act, może wnieść sprawy na podstawie ustawy FTC przeciwko naruszeniom ustawy Sherman Anti-Trust Act.
3. Ustawa Clayton Antitrust Act  odnosi się do konkretnych praktyk, których Sherman Anti-Trust Act może nie uwzględniać. Według FTC obejmują one zapobieganie fuzjom i przejęciom, które mogą „znacznie osłabić konkurencję lub tworzyć monopol”, zapobieganie dyskryminacyjnym cenom, usługom i ulgom w transakcjach między akceptantami, wymagając od dużych firm powiadamiania rządu o ewentualnych fuzjach i przejęciach, a także nadanie podmiotom prywatnym prawa do dochodzenia potrójnych szkód, jeśli zostały skrzywdzone w wyniku postępowania naruszającego akty Shermana i Claytona, a także umożliwienie ofiarom uzyskania nakazów sądowych zakazujących dalszych przyszłych wykroczeń.

Podsumowanie

Zasadniczo przepisy antymonopolowe mają na celu maksymalizację dobrobytu konsumentów. Zwolennicy Ustawy Shermana, Ustawy Federalnej Komisji Handlu i Ustawy Clayton Antitrust twierdzą, że od samego początku te przepisy antymonopolowe chroniły konsumentów i konkurentów przed manipulacjami na rynku wynikającymi z chciwości korporacji. Poprzez egzekwowanie prawa cywilnego i karnego, przepisy antymonopolowe mają na celu powstrzymanie zmowy cenowej i przetargowej, monopolizacji oraz antykonkurencyjnych fuzji i przejęć.