Przeciwdziałanie praniu pieniędzy (AML)
Co to jest przeciwdziałanie praniu pieniędzy (AML)?
Przeciwdziałanie praniu pieniędzy (AML) odnosi się do przepisów ustawowych, wykonawczych i procedur mających na celu uniemożliwienie przestępcom ukrywania nielegalnie uzyskanych funduszy jako legalnego dochodu.
Kluczowe wnioski
- Anti Money Laundering (AML) ma na celu odstraszenie przestępców, utrudniając im ukrycie nieuczciwie zdobytych pieniędzy.
- Przestępcy wykorzystują pranie pieniędzy, aby ukryć swoje przestępstwa i uzyskane z nich pieniądze.
- Przepisy AML nakładają na instytucje finansowe obowiązek monitorowania transakcji klientów i zgłaszania podejrzanych działań finansowych.
Zrozumienie przeciwdziałania praniu pieniędzy (AML)
Inicjatywy przeciwdziałające praniu pieniędzy zyskały globalne znaczenie w 1989 r., Kiedy grupa krajów i organizacji na całym świecie utworzyła Grupę Specjalną ds. Przeciwdziałania Praniu Pieniędzy (FATF). Jej misją jest opracowywanie międzynarodowych standardów zapobiegania praniu pieniędzy i promowanie ich wdrażania. W październiku 2001 r., Po atakach terrorystycznych z 11 września, FATF rozszerzyła swój mandat o zwalczanie finansowania terroryzmu.
Inną ważną organizacją walczącą z praniem pieniędzy jest Międzynarodowy Fundusz Walutowy (MFW). Podobnie jak FATF, MFW naciskał na swoje 189 krajów członkowskich, by przestrzegały międzynarodowych standardów w celu powstrzymania finansowania terroryzmu.
Przepisy i regulacje dotyczące przeciwdziałania praniu pieniędzy dotyczą działań przestępczych, w tym manipulacji na rynku, handlu nielegalnymi towarami, korupcji funduszy publicznych i uchylania się od opodatkowania, a także metod stosowanych do ukrywania tych przestępstw i pieniędzy z nich pochodzących.
Przestępcy często „piorą” pieniądze uzyskane w wyniku nielegalnych działań, takich jak handel narkotykami, więc nie można ich łatwo prześledzić. Jedną z powszechnych technik jest przepuszczanie pieniędzy za pośrednictwem legalnej firmy opartej na gotówce, będącej własnością organizacji przestępczej lub jej sprzymierzeńców. Rzekomo legalna firma deponuje pieniądze, które przestępcy mogą następnie wycofać.
Osoby zajmujące się praniem pieniędzy mogą również przemycać gotówkę do innych krajów, aby zdeponować, wpłacać gotówkę w mniejszych ratach, aby uniknąć wzbudzenia podejrzeń, lub używać nielegalnej gotówki do zakupu innych instrumentów gotówkowych. Osoby prające czasami inwestują pieniądze, korzystając z usług nieuczciwych brokerów, którzy są skłonni ignorować zasady w zamian za wysokie prowizje.
Jedną z obowiązujących zasad jest okres utrzymywania AML, który wymaga, aby depozyty pozostawały na rachunku przez co najmniej pięć dni handlowych. Ten okres utrzymywania ma na celu pomoc w przeciwdziałaniu praniu pieniędzy i zarządzaniu ryzykiem.
Chociaż przepisy dotyczące przeciwdziałania praniu pieniędzy obejmują ograniczony zakres transakcji i zachowań przestępczych, ich konsekwencje są daleko idące. Na przykład przepisy dotyczące przeciwdziałania praniu pieniędzy wymagają od banków i innych instytucji finansowych, które udzielają kredytów lub akceptują depozyty klientów, przestrzegania zasad, które zapewniają, że nie sprzyjają one praniu pieniędzy.
Urzędnicy ds. Zgodności z prawem przeciwdziałania praniu pieniędzy są często powoływani do nadzorowania polityki przeciwdziałania praniu pieniędzy i zapewniania zgodności banków i innych instytucji finansowych.
Podejrzana działalność
Do instytucji finansowych należy monitorowanie depozytów klientów i innych transakcji, aby upewnić się, że nie są one częścią programu prania pieniędzy. Instytucje muszą weryfikować pochodzenie dużych kwot, monitorować podejrzane działania i zgłaszać transakcje gotówkowe przekraczające 10 000 USD.2 Oprócz przestrzegania przepisów dotyczących przeciwdziałania praniu pieniędzy, instytucje finansowe muszą upewnić się, że klienci są ich świadomi.
Dochodzenia organów ścigania w sprawie prania pieniędzy często obejmują badanie dokumentacji finansowej pod kątem niespójności lub podejrzanych działań. W dzisiejszym środowisku regulacyjnym prowadzona jest obszerna dokumentacja dotycząca prawie każdej znaczącej transakcji finansowej. Tak więc, gdy policja próbuje prześledzić przestępstwo do jego sprawców, niewiele metod jest skuteczniejszych niż badanie rejestrów powiązanych transakcji finansowych.
W przypadku rabunku, defraudacji lub kradzieży organy ścigania są często w stanie zwrócić ofiarom przestępstwa fundusze lub mienie ujawnione podczas dochodzenia w sprawie prania pieniędzy. Na przykład, jeśli agencja odkryje pieniądze, które zostały wyprane przez przestępcę w celu ukrycia defraudacji, zwykle może to prześledzić wstecz do osób, od których zostały zdefraudowane.
AML kontra KYC
Chociaż jest to ściśle powiązane, istnieje różnica między AML azasadami znajomości klienta (KYC). W bankowości zasady KYC to kroki, które instytucje muszą podjąć, aby zweryfikować tożsamość swoich klientów. AML działa na szerszym poziomie: są to środki podejmowane przez instytucje w celu zapobiegania i zwalczania prania pieniędzy, finansowania terroryzmu i innych przestępstw finansowych. Banki używają zgodności z AML i KYC w celu utrzymania bezpiecznych instytucji finansowych.
Często Zadawane Pytania
W jaki sposób pieniądze są „prane”?
Przestępcy często „piorą” pieniądze uzyskane w wyniku nielegalnych działań, takich jak handel narkotykami, więc nie można ich łatwo prześledzić. Jedną z powszechnych technik jest przepuszczanie pieniędzy za pośrednictwem legalnej firmy opartej na gotówce, będącej własnością organizacji przestępczej lub jej sprzymierzeńców. Rzekomo legalna firma deponuje pieniądze, które przestępcy mogą następnie wycofać. Osoby zajmujące się praniem pieniędzy mogą również przemycać gotówkę do innych krajów, aby zdeponować, wpłacać gotówkę w mniejszych ratach, aby uniknąć wzbudzenia podejrzeń, lub używać nielegalnej gotówki do zakupu innych instrumentów gotówkowych. Czasami inwestują pieniądze, korzystając z nieuczciwych brokerów, którzy są skłonni ignorować zasady w zamian za duże prowizje.
Czy można powstrzymać pranie pieniędzy?
Nie można całkowicie powstrzymać prania pieniędzy, ale można je ograniczyć poprzez stałą czujność. Instytucje finansowe mogą monitorować depozyty klientów i inne transakcje, aby upewnić się, że nie są one częścią programu prania pieniędzy. Instytucje muszą weryfikować pochodzenie dużych kwot, monitorować podejrzane działania i zgłaszać transakcje gotówkowe przekraczające 10 000 USD. Oprócz przestrzegania przepisów dotyczących przeciwdziałania praniu pieniędzy instytucje finansowe muszą upewnić się, że klienci są ich świadomi. Jedną z obowiązujących zasad jest okres utrzymywania AML, który wymaga, aby depozyty pozostawały na rachunku przez co najmniej pięć dni handlowych. Ten okres utrzymywania ma na celu pomoc w przeciwdziałaniu praniu pieniędzy i zarządzaniu ryzykiem.
Jaka jest różnica między AML a KYC?
Chociaż są ze sobą ściśle powiązane, istnieje różnica między zasadami „przeciwdziałania praniu pieniędzy” (AML) a zasadami „poznaj swojego klienta” (KYC). W bankowości zasady KYC to kroki, które muszą podjąć instytucje, aby zweryfikować tożsamość swoich klientów. AML działa na szerszym poziomie. Są to środki podejmowane przez instytucje w celu zapobiegania i zwalczania prania pieniędzy, finansowania terroryzmu i innych przestępstw finansowych. Banki używają zgodności z AML i KYC w celu utrzymania bezpiecznych instytucji finansowych.