Affluenza

Co to jest Affluenza?

„Affluenza” to stan społeczny, który wynika z chęci bycia bogatszym lub odnoszącym sukcesy. Można to również zdefiniować jako niezdolność osoby do zrozumienia konsekwencji swoich działań ze względu na jej status społeczny i / lub przywileje finansowe.

Zrozumieć Affluenza

Słowo „affluenza” jest połączeniem słów „zamożność” i „grypa”. To przejaw kultury o silnych wartościach materialistycznych, w której gromadzenie bogactw uważane jest za jedno z najwyższych osiągnięć. Ludzie, o których mówi się, że są dotknięci tym stanem, zazwyczaj uważają, że sukces gospodarczy, do którego dążyli w sposób jednomyślny, pozostawia ich niespełnionych, gdy już osiągną. Żyją w ciągłym stanie niezadowolenia, ponieważ zawsze chcą więcej niż to, co już mają.

Zwolennicy teorii zarażenia twierdzą, że osoby dotknięte tą chorobą działają w oparciu o założenie, że pieniądze zapewnią im szczęście. Jednak często odkrywają, że pogoń za bogactwem pozbawia ich spełnienia i pozostawia w nich wieczny niedosyt. Często mają problemy z funkcjonowaniem w normalnym społeczeństwie i rozróżnianiem dobra od zła, ponieważ świat przywilejów, w którym żyją, izoluje ich od reszty świata i uniemożliwia im rozwijanie empatii dla ludzi o skromnym pochodzeniu.

W społeczeństwie o rosnących nierównościach dochodów osoby z przywilejami finansowymi są bardziej skłonne do odseparowania się od całej populacji. Zjawisko to wzmacnia poczucie uprawnień, które może się utrwalać: bogaci czują, że zasłużyli na miejsce w klasie społecznej o wyższym intelekcie i talencie, w wyniku czego reguły społeczne, które mają zastosowanie do innych ludzi, nie mają do nich zastosowania.

Objawy zakrzepicy obejmują krótkowzroczność skupienia się na pracy i zarabianiu pieniędzy, napięte relacje osobiste, depresję, obraz siebie związany bezpośrednio ze stanem finansowym oraz trudności w kontaktach z innymi lub utrzymywaniu relacji z innymi.

Affluenza i media

Affluenza jako stan społeczny była tematem książek i programów telewizyjnych i była wykorzystywana jako obrona w procesach karnych.

W grudniu 2013 roku nastolatek z Teksasu, który uderzył i zabił czterech pieszych podczas jazdy po pijanemu, został skazany na 10 lat zawieszenia i zerowego więzienia po tym, jak jego adwokat z powodzeniem stwierdził, że jego uprzywilejowane wychowanie uniemożliwiło mu zrozumienie konsekwencji jego działań.

W czerwcu 2016 roku pływaczka Uniwersytetu Stanforda skazana za napaść seksualną na studentkę na kampusie otrzymała sześciomiesięczny wyrok więzienia. Czytając wyrok i uzasadniając jego złagodzenie, sędzia w sprawie stwierdził, że kara pozbawienia wolności „miałaby poważny wpływ na” oskarżonego. Krytycy twierdzą, że była to aluzja do bogactwa studenta i chronionego wychowania, które to czynniki miały wpływ na jego wyrok.

Affluenza w Ameryce

Affluenza jest najbardziej rozpowszechniona w krajach rentownych ekonomicznie, takich jak Stany Zjednoczone. Ameryka ma reputację kraju surowego indywidualizmu. Jednak ostatnie badania wykazały, że osiągnięcie najwyższego poziomu osób zarabiających jest znacznie łatwiejsze, jeśli poprzednie pokolenia Twojej rodziny znajdowały się na szczycie, jeśli Twoi rodzice również byli na najwyższym poziomie, jeśli mają osoby zarabiające. Klasa społeczno-ekonomiczna, w której rodzą się Amerykanie, silnie koreluje z osiągniętym przez nich statusem społecznym; utrwala to sytuację społeczną, w której rozwija się stan zakrzepicy.

Artykuł z 2019 r. Autorstwa dwóch badaczy ze Stanforda opublikował badanie, w którym przeanalizowano „elastyczność międzypokoleniową” (IGE) amerykańskich rodzin – innymi słowy, stopień, w jakim dochód rodziców wpłynął na zarobki dzieci w wieku dorosłym. Ogólnie rzecz biorąc, stwierdzili, że średni IGE wynosi około 0,5, co oznacza, że ​​dochód rodziców stanowi około połowy ostatecznych zarobków dziecka (IGE był nieznacznie wyższy w przypadku mężczyzn niż kobiet – 0,52 w porównaniu z 0,47). [cytować]

Kiedy jednak spojrzeli na osoby z wyższego końca skali dochodów, korelacja była bardziej podobna do dwóch trzecich. Więc jest o wiele bardziej prawdopodobne, że staniesz się zamożny, jeśli urodziłeś się w ten sposób (aby dowiedzieć się więcej, zobacz America’s Decreasing Economic Mobility ).

To nie jedyne badanie, które pokazuje brak mobilności społecznej wśród bogatych. Richard V. Reeves, pracownik Brookings Institution, zauważył, że 30% dzieci urodzonych w górnym kwintylu rodzin o dochodach prawdopodobnie tam pozostanie. Kolejne 26% jako osoby dorosłe znajduje się na drugim najwyższym kwintylu.

Jednak szanse na dostanie się do dwóch najwyższych kwintyli są dramatycznie niższe, jeśli urodziłeś się bez środków. Białe dzieci, które zaczynają na najniższym szczeblu, donosi Reeves, mają tylko jedną czwartą szans na przebicie się jako dorosłe 40% najlepszych. W przypadku dzieci czarnoskórych liczba ta jest jeszcze bardziej ponura: 51% osób, które dorastają na najniższym szczeblu, pozostaje tam w wieku dorosłym.

Rysunek 1. Poniższy wykres przedstawia prawdopodobieństwo, że osoba urodzona w określonym kwintylu (20%) osób uzyskujących dochód znajdzie się w każdym kwintylu przed ukończeniem 40 roku życia.

Źródło: The Brookings Institution 

Warto jednak zauważyć, że nie na każdy segment społeczeństwa w równym stopniu wpływa pokolenie, które je poprzedzało. Na przykład zespół ze Stanford odkrył, że kobiety wykazywały niższą korelację między dochodem a dochodami rodziców niż mężczyźni. Jedna możliwość: kobiety po prostu pracują mniej, kiedy ich mężowie zarabiają dość duże wynagrodzenie.

Miejsce zamieszkania również wydaje się mieć wpływ na mobilność społeczną. Jedno z badań wykazało, że mieszkańcy niektórych miast, takich jak Salt Lake City i San Jose, mieli stosunkowo wysoki poziom mobilności w górę. W innych miejscach, takich jak Milwaukee i Atlanta, szanse na awans w rankingu są znikome.

„ Przekazywanie przewagi ”

Istnieje wiele możliwych wyjaśnień tego, co socjologowie nazywają „międzypokoleniowym przekazywaniem korzyści”. Jednym z najbardziej podstawowych jest istotny wpływ edukacji na przyszłe zarobki. Zamożniejsi rodzice mają większe szanse na zdobycie dyplomu ukończenia studiów wyższych, dzięki czemu mogą służyć jako wzór do naśladowania dla ich dzieci, aby uczęszczały na uniwersytet. Mają też środki, aby umieścić swoje dzieci w lepszych szkołach.

Badanie Johnsa Hopkinsa obejmowało około 800 uczniów mieszkających w Baltimore od pierwszej klasy do późnych lat dwudziestych. Tylko 4% uczniów o niższych dochodach zdobywało wykształcenie wyższe, w porównaniu z 45% dzieci z zamożniejszych rodzin. Studenci posiadający wyższe wykształcenie są w znacznie lepszej sytuacji, aby znaleźć dobrze płatną pracę.

Badacze odkryli również mniej oczywiste przyczyny przechodzenia bogactwa z pokolenia na pokolenie. Na przykład Reeves zauważa, że ​​badania pokazują, że zamożni rodzice spędzają więcej czasu ze swoimi dziećmi, prawdopodobnie przekazując więcej umiejętności i cech charakteru, które prowadzą do długoterminowego sukcesu.

Ta dodatkowa uwaga jest szczególnie ważna we wczesnych latach życia. Według szacunków, dzieci z najbiedniejszych rodzin słyszą mniej słów niż te z zamożnych, wykształconych rodzin – według szacunków o 30 milionów więcej w wieku 4 lat. Zanim te mniej uprzywilejowane dzieci idą do szkoły, już pozostają w tyle pod względem słownictwa.

Unikanie Affluenza

Nie ma oficjalnej diagnozy zarażenia, co oznacza, że ​​nie jest to tak naprawdę zaburzenie samo w sobie, ale raczej odnosi się do zestawu okoliczności i czynników środowiskowych, które przyczyniają się do niewłaściwego zachowania. Istnieją jednak sposoby, w jakie rodzice mogą pomóc w zapobieganiu jego rozwojowi u swojego potomstwa.

W erze rodzicielstwa helikoptera dzieci nie mają pojęcia o pieniądzach i finansach, ale im szybciej zaczniesz je uczyć, tym bardziej staną się odpowiedzialne finansowo. Wiele z tego, czego dzieci dowiedzą się, to obserwowanie Ciebie, więc jeśli opowiesz im o swojej ciężkiej pracy, pokażesz im, jak oszczędzasz pieniądze w banku i nie pozwalasz sobie na impulsywne zakupy, Twoje dzieci też nie.