Próbkowanie akceptacji

Co to jest próbkowanie akceptacji?

Próbkowanie akceptacyjne jest miarą statystyczną stosowaną w kontroli jakości. Pozwala firmie określić jakość partii produktów poprzez wybranie określonej liczby do badań. Jakość tej wyznaczonej próbki będzie postrzegana jako poziom jakości dla całej grupy produktów.

Firma nie może przetestować wszystkich swoich produktów. Może być po prostu zbyt duża ich ilość lub ich liczba, aby można je było poddać inspekcji przy rozsądnych kosztach lub w rozsądnych ramach czasowych. Skuteczne testowanie może też doprowadzić do zniszczenia produktu lub uczynić go w jakiś sposób niezdatnym do sprzedaży.

Przyjmowanie próbkowania rozwiązuje te problemy poprzez testowanie reprezentatywną próbkę produktu wad. Proces obejmuje najpierw określenie wielkości partii produktu do przebadania, następnie liczbę produktów do pobrania, a na końcu liczbę wad akceptowalnych w partii próbnej.

Produkty są wybierane losowo do pobierania próbek. Procedura ta ma zwykle miejsce w miejscu produkcji – zakładzie lub fabryce – i tuż przed transportem produktów. Proces ten pozwala firmie mierzyć jakość partii z określonym stopniem pewności statystycznej bez konieczności testowania każdej pojedynczej jednostki. Na podstawie wyników – ile z określonej liczby próbek przejdzie lub nie przejdzie testu – firma decyduje, czy przyjąć, czy odrzucić całą partię.

Statystyczna wiarygodność próbki jest ogólnie mierzona za pomocą statystyki t, rodzaju statystyki wnioskowania używanej do określenia, czy istnieje znacząca różnica między dwiema grupami, które mają wspólne cechy.

Historia próbkowania akceptacji

Pobieranie próbek akceptacyjnych w swojej nowoczesnej przemysłowej formie pochodzi z początku lat czterdziestych XX wieku. Pierwotnie był stosowany przez wojsko USA do testowania pocisków podczas II wojny światowej. Koncepcję i metodologię opracował Harold Dodge, weteran działu zapewnienia jakości Bell Laboratories, który pełnił funkcję konsultanta Sekretarza Wojny.

Chociaż kule trzeba było przetestować, potrzeba prędkości była kluczowa, a Dodge uznał, że decyzje dotyczące całych partii mogą być podejmowane na podstawie losowych próbek. Wraz z Harrym Romigiem i innymi kolegami z firmy Bell opracował dokładny plan pobierania próbek do wykorzystania jako standard, ustalając wielkość próbki, liczbę dopuszczalnych defektów i inne kryteria.

Procedury pobierania próbek akceptacji stały się powszechne podczas całej II wojny światowej i później. Jednak, jak sam Dodge zauważył w 1969 roku, pobieranie próbek akceptacyjnych to nie to samo, co kontrola jakości akceptacji. W zależności od konkretnych planów pobierania próbek ma zastosowanie do określonych partii i jest testem natychmiastowym, krótkoterminowym – można powiedzieć, że jest to kontrola wyrywkowa. Natomiast kontrola jakości akceptacji ma zastosowanie w szerszym, bardziej długoterminowym sensie dla całej linii produktów; funkcjonuje jako integralna część dobrze zaprojektowanego procesu i systemu produkcyjnego.

Uwagi specjalne

Prawidłowo wykonane pobieranie próbek akceptacyjnych może być bardzo skutecznym narzędziem kontroli jakości. Prawdopodobieństwo jest kluczowym czynnikiem w próbkowaniu akceptacji, ale nie jest jedynym czynnikiem. Jeśli firma wyprodukuje milion produktów i przetestuje 10 jednostek z jednym niewykonaniem zobowiązania, przyjmiemy prawdopodobieństwo, że 100 000 z 1 000 000 jest wadliwych.

Jednak może to być rażąco niedokładne przedstawienie. Bardziej wiarygodne wnioski można wyciągnąć, zwiększając wielkość partii powyżej 10 i zwiększając wielkość próbki, wykonując więcej niż jeden test i uśredniając wyniki.