130-30 Strategia
Jaka jest strategia 130-30?
Strategia 130-30, często nazywana strategią długich / krótkich akcji, odnosi się do metodologii inwestowania stosowanej przez inwestorów instytucjonalnych. Wyznaczenie 130-30 oznacza wykorzystanie wskaźnika 130% kapitału początkowego alokowanego na długie pozycje i osiągnięcie tego poprzez przejęcie 30% kapitału początkowego z spółek krótkich.
Strategia jest stosowana w funduszu na rzecz efektywności kapitałowej. Wykorzystuje dźwignię finansową, skracając akcje o słabych wynikach, a za gotówkę otrzymaną w wyniku skracania tych akcji kupuje akcje, które mają przynieść wysokie zyski. Często inwestorzy naśladują indeks, taki jak S&P 500, wybierając akcje dla tej strategii.
Kluczowe wnioski
- Ta strategia inwestycyjna wykorzystuje skrócone akcje i przeznaczenie gotówki ze skracania tych akcji na zakup i utrzymanie najlepiej sklasyfikowanych akcji przez wyznaczony okres.
- Strategie te zwykle dobrze sprawdzają się w ograniczaniu wypłat wynikających z inwestowania.
- Wydaje się, że nie nadążają za głównymi średnimi całkowitymi zwrotami, ale mają lepsze zwroty skorygowane o ryzyko.
Zrozumienie strategii 130-30
Aby zaangażować się w strategię 130-30, zarządzający inwestycjami może uszeregować akcje używane w indeksie S&P 500 od najlepszych do gorszych pod względem oczekiwanego zwrotu, na co wskazują wyniki z przeszłości. Menedżer będzie korzystał z szeregu źródeł danych i reguł w celu uszeregowania poszczególnych akcji. Zazwyczaj akcje są uszeregowane według pewnych ustalonych kryteriów wyboru (na przykład całkowite zwroty, wyniki skorygowane o ryzyko lub względna siła) w wyznaczonym okresie wstecznym trwającym sześć miesięcy lub jeden rok. Akcje są następnie klasyfikowane od najlepszego do najgorszego.
Z najlepszych akcji zarządzający inwestowałby 100% wartości portfela i sprzedawał krótko akcje z najniższego rankingu, do 30% wartości portfela. Środki pieniężne uzyskane ze sprzedaży krótkiej byłyby ponownie inwestowane w akcje z najwyższej półki, co pozwoliłoby na większą ekspozycję na akcje o wyższej randze.
130–30 Strategia i zapasy krótkie
Strategia 130-30 zakłada krótką sprzedaż jako istotną część swojej działalności. Skrócenie akcji wiąże się z pożyczeniem papierów wartościowych od innej strony, najczęściej maklera, i wyrażeniem zgody na zapłatę oprocentowania jako prowizję. Ujemna pozycja jest następnie rejestrowana na koncie inwestora. Inwestor następnie sprzedaje nowo nabyte papiery wartościowe na otwartym rynku po bieżącej cenie i otrzymuje gotówkę przeznaczoną na obrót. Inwestor czeka, aż papiery wartościowe stracą na wartości, a następnie kupują je ponownie po niższej cenie. W tym momencie inwestor zwraca zakupione papiery wartościowe brokerowi. W odwrotnej działalności od kupna, a następnie sprzedaży papierów wartościowych, zwarcie nadal pozwala inwestorowi na osiągnięcie zysku.
Krótka sprzedaż jest znacznie bardziej ryzykowna niż inwestowanie w długie pozycje w papiery wartościowe; w związku z tym w strategii inwestycyjnej 130-30 menedżer będzie kładł większy nacisk na pozycje długie niż krótkie. Krótka sprzedaż stawia inwestora w sytuacji, w której występuje nieograniczone ryzyko i ograniczona nagroda. Na przykład, jeśli inwestor spieszy się z obrotem akcjami po 30 USD, może zyskać maksymalnie 30 USD (minus opłaty), podczas gdy najwięcej może stracić, jest nieskończona, ponieważ cena akcji może technicznie wzrosnąć w nieskończoność.
Fundusze hedgingowe i firmy inwestycyjne zaczęły oferować instrumenty inwestycyjne w postaci funduszy private equity, funduszy inwestycyjnych, a nawet funduszy giełdowych, które są zgodne z odmianami strategii 130-30. Ogólnie rzecz biorąc, instrumenty te charakteryzują się mniejszą zmiennością niż indeksy wzorcowe, ale często nie osiągają wyższych całkowitych zwrotów. Według niektórych szacunków w tego typu strategie na całym świecie zainwestowano ponad 100 miliardów dolarów.