Zero kuponowa zamiana inflacji

Co to jest zero kuponowa zamiana inflacji (ZCIS)?

Swap inflacyjny zerokuponowy to rodzaj instrumentu pochodnego, w którym płatność o stałym oprocentowaniu od kwoty referencyjnej jest wymieniana na płatność według stopy inflacji. Jest to wymiana przepływów pieniężnych, która umożliwia inwestorom zmniejszenie lub zwiększenie ich narażenia na zmiany siły nabywczej pieniądza. Swap inflacyjny zerokuponowy jest również znany jako swap inflacyjny z rentownością.

Zrozumienie Zero Kuponowej Swapu Inflacji (ZCIS)

W zerokuponowym swapie inflacyjnym, który jest podstawowym rodzajem instrumentu pochodnego inflacji, strumień dochodu powiązany ze stopą inflacji jest zamieniany na strumień dochodu o stałej stopie procentowej. Zerokuponowe bezpieczeństwa nie dokonują okresowych płatności odsetek w trakcie trwania inwestycji. Zamiast tego posiadaczowi papieru wartościowego w terminie zapadalności wypłaca się kwotę ryczałtową.

Podobnie, w przypadku swapu inflacyjnego zerokuponowego, oba strumienie dochodu są wypłacane jako jedna płatność ryczałtowa, gdy swap osiąga termin zapadalności i znany jest poziom inflacji, zamiast faktycznie okresowo wymieniać płatności. Wypłata w terminie zapadalności zależy od stopy inflacji osiągniętej w danym okresie, mierzonej za pomocą wskaźnika inflacji. W rezultacie zerokuponowa swap inflacyjny jest umową dwustronną stosowaną w celu zabezpieczenia przed inflacją.

W ramach swapu inflacyjnego zerokuponowego odbiorca inflacji lub kupujący płaci z góry określoną stałą stopę, aw zamian otrzymuje płatność związaną z inflacją od płatnika lub sprzedawcy inflacji. Strona kontraktu, która płaci stałą stopę procentową, nazywana jest stopą o stałej stopie, podczas gdy drugi koniec kontraktu pochodnego to odnoga inflacyjna. Stała stopa procentowa nazywana jest stopą rentowności swapów.

Płatności z obu nóg odzwierciedlają różnicę między oczekiwaną a rzeczywistą inflacją. Jeśli rzeczywista inflacja przewyższa oczekiwaną inflację, wynikający z tego dodatni zwrot dla kupującego jest uznawany za zysk kapitałowy. Wraz ze wzrostem inflacji kupujący zarabia więcej; jeśli inflacja spada, kupujący zarabia mniej. Podczas gdy płatność jest zwykle wymieniane pod koniec okresu wymiany, kupujący może zdecydować się sprzedać swap na ponad-the-counter (OTC) rynku przed terminem zapadalności.

Nabywca inflacji płaci ustaloną kwotę, zwaną stopą ustaloną. To jest:

Stała noga = A * [(1 + r) t – 1]

Sprzedawca inflacji płaci kwotę wynikającą ze zmiany wskaźnika inflacji, zwanej odnogą inflacji. To jest:

Stopień inflacji = A * [(I E ÷ I S ) – 1]

gdzie:

A = referencyjny nominalny z zamiany

r = stała stawka

t = liczba lat

I E = wskaźnik inflacji na koniec (zapadalność)

I S = wskaźnik inflacji w dniu rozpoczęcia

Przykład zerokuponowej wymiany inflacji (ZCIS)

Na przykład zakładając, że dwie strony zawrą pięcioletnią zerokuponową swap inflacyjny o wartości nominalnej 100 mln USD, 2,4% stałym oprocentowaniu i uzgodnionym indeksie inflacji, takim jak CPI, na poziomie 2,0% w momencie uzgodnienia swapu. W terminie zapadalności CPI wynosi 2,5%.

Stała noga = 100 000 000 USD * [(1.024) 5 – 1)]

= 100 000 000 USD * [1,1258999 – 1]

= 12 589 990,68 USD

Inflacja = 100 000 000 USD * [(0,025 ÷ 0,020) – 1]

= 100 000 000 USD * [1,25 – 1]

= 25 000 000,00 USD

Ponieważ inflacja złożona wzrosła powyżej 2,4%, zyskałby nabywca inflacji, w przeciwnym razie zyskałby sprzedawca inflacji.

Waluta swapu określa indeks cen, który jest używany do obliczania stopy inflacji. Na przykład swap denominowany w dolarach amerykańskich byłby oparty na wskaźniku cen konsumpcyjnych (CPI), zastępczym wskaźniku inflacji, który mierzy zmiany cen w koszyku dóbr i usług w Stanach Zjednoczonych. Swap denominowany w funtach brytyjskich zazwyczaj opierałby się na wskaźniku cen detalicznych Wielkiej Brytanii (RPI).

Jak każda umowa dłużna, zerokuponowa zamiana inflacji wiąże się z ryzykiem niewywiązania się ze zobowiązań przez którąkolwiek ze stron z powodu przejściowych problemów z płynnością lub bardziej znaczących problemów strukturalnych, takich jak niewypłacalność. W celu ograniczenia tego ryzyka obie strony mogą uzgodnić wniesienie zabezpieczenia na należną kwotę.

Inne instrumenty finansowe, które można wykorzystać do zabezpieczenia się przed ryzykiem inflacji, to realne swapy inflacyjne dochodowości, swapy inflacji z indeksem cenowym, papiery skarbowe chronione przed inflacją (TIPS), komunalne i korporacyjne papiery wartościowe powiązane z inflacją, certyfikaty depozytowe powiązane z inflacją oraz obligacje oszczędnościowe.