Nowy dolar tajwański (TWD)
Co to jest nowy dolar tajwański (TWD)?
Nowy dolar tajwański (TWD) jest oficjalną walutą Tajwanu. Jest emitowany przez Bank Centralny Republiki Chińskiej (Tajwan), krajowy bank centralny.
Kod waluty i skrót ISO nowego dolara tajwańskiego to TWD. Czasami jest skracany jako NT $ lub NT przed drukowanymi kwotami w dolarach. W języku mandaryńskim ceny są często podawane w juanach, chociaż w rozmowach często używa się kuai.
Chociaż nowy dolar tajwański można podzielić technicznie, praktycznie wszystko, co jest sprzedawane na Tajwanie, jest wyceniane w pełnych dolarach. W chwili obecnej 1 NT $ jest równy około 3,5 centa amerykańskiego.
Kluczowe wnioski
- Nowy dolar tajwański (TWD) jest walutą używaną na Tajwanie od 1949 r.
- Jednak stała się walutą „krajową” dopiero w 2000 r., Kiedy Bank Centralny Republiki Chińskiej (Tajwan) przejął jej emisję od Banku Tajwanu.
- NT $ to uznawany na całym świecie symbol dolara tajwańskiego, a TWD to jego kod waluty w standardzie ISO.
Zrozumienie nowego dolara tajwańskiego (TWD)
TWD jest dostępny w banknotach o nominałach 100TWD, 500TWDi 1000 NT $. Istnieją również banknoty 200 TWD i 2000 NT $, chociaż są one rzadko używane. Monety w obiegu obejmują 1 NT $, 5 NT $, 10 NT $ i 50 NT $, a także 20 NT $, która nie jest powszechnie używana.
Chociaż większość ludzi zna ten kraj po prostu jako Tajwan, jego oficjalna nazwa to Republika Chińska, która została założona w Chinach w 1912 roku. Dlatego też bank centralny Tajwanu nazywany jest Centralnym Bankiem Republiki Chińskiej (Tajwan).
Nie należy tego mylić z Ludowym Bankiem Chin, który jest bankiem centralnym Chińskiej Republiki Ludowej. Chociaż Partia Komunistyczna w Chinach nigdy nie rządziła Tajwanem, twierdzi, że wyspa jest prowincją.
Historia nowego dolara tajwańskiego
Pierwszymi walutami używanymi na Tajwanie były holenderskie i hiszpańskie srebrne monety przywiezione na wyspę przez kupców w XVII wieku. Po tym, jak w 1662 roku Tajwan przeszedł pod administrację dynastii Qing, chińskie taele srebrne krążyły obok obcego srebra. Monety miedziane wydane przez Królestwo Tungning były również w obiegu na Tajwanie.
W latach 1895–1945 Tajwan znalazł się pod kontrolą Japonii. Bank Tajwanu został założony w 1899 r. I był odpowiedzialny za wydawanie srebrnych i złotych certyfikatów, które można było wymieniać na monety.
Stary dolar tajwański (1946-1949)
Japonia poddała wyspę pod koniec II wojny światowej. Republika Chińska, kierowana przez Czang Kaj-szeka i Partię Nacjonalistyczną, przejęła kontrolę nad Tajwanem.20 maja 1946 roku Bank Tajwanu rozpoczął emisję dolara tajwańskiego (który później stał się znany jako stary dolar tajwański). Wprowadzono banknoty o wartości 1 i 500 dolarów z portretem dr Sun Yat-sena, uważanego za założyciela współczesnych Chin. Z powodu hiperinflacji w 1948 r. Wprowadzono banknot o wartości 10 000 USD, a następnie weksle własne o wartości nominalnej 1 mln USD w 1949 r.
Hiperinflacja została spowodowana przez wojnę domową między siłami partii nacjonalistycznych i komunistycznych, które wznowiły wojennych po zakończeniu II wojny światowej. Czang Kaj-szek uciekł na Tajwan wraz z rządem Republiki Chińskiej w 1949 roku, pozostawiając partię komunistyczną w celu ustanowienia Chińskiej Republiki Ludowej.
Nowy dolar tajwański (od 1949 do chwili obecnej)
15 czerwca 1949 r. Rząd prowincji na Tajwanie zastąpił starego dolara tajwańskiego nowym dolarem tajwańskim po kursie 40 000 do 1. Bank Centralny Republiki Chińskiej wznowił działalność w 1961 r. Jednak Bank Tajwanu kontynuował. wyemitować walutę pod jej auspicjami. Początkowo nowy dolar tajwański był używany tylko na Tajwanie, ale później stał się środkiem wymiany na innych obszarach nadal kontrolowanych przez Republikę Chińską, tj. Na zewnętrznych wyspach Kinmen, Matsu i Dachen.
Jednak nowy dolar tajwański nie był walutą narodową Republiki Chińskiej, obecnie rządu na uchodźstwie. Zadanie emisji waluty krajowej nadal należało do Centralnego Banku Chin (założonego w 1924 r. W Guangzhou w Chinach). Srebrny dolar był legalnie (choć nie w praktyce) walutą krajową Republiki Chińskiej do 1992 r. Z drugiej strony, nowy dolar tajwański był postrzegany jako waluta prowincji, a nie krajowa. głównie dlatego, że Chiang myślał, że jego partia nacjonalistyczna pewnego dnia odzyska kontynent.
Między 1992 a 2000 rokiem Republika Chińska nie miała „oficjalnej” waluty.1 lipca 2000 r. Bank Centralny Republiki Chińskiej (Tajwan) zastąpił Bank Tajwanu jako emitent nowego dolara tajwańskiego. W ten sposób nowy dolar tajwański został podniesiony z prowincji do waluty krajowej.
Ponieważ TWD jest w obiegu od 1949 roku, zwykle nazywa się go po prostu dolarem tajwańskim. „Nowa” nie jest wymagana i ma na celu jedynie odróżnienie jej od starej waluty.
Wartość historyczna nowego dolara tajwańskiego (TWD)
W marcu 2021 r. Jeden dolar amerykański kupił 28,38 nowych dolarów tajwańskich. W 1992 r. Jeden dolar kupił 24 nowe dolary tajwańskie, ale do 1998 r. Wartość ta spadła do 34 NT $. W ciągu ostatnich dwóch dekad waluta ta była w szerokim zakresie w przedziale 28 NT $ ~ 35 NT $ za USD.
Przykład wymiany USD na nowego dolara tajwańskiego (TWD)
Załóżmy, że podróżny udaje się na Tajwan i chce sprawdzić kurs wymiany, zanim tam dotrze. Patrzą na notowania USD / TWD i widzą, że obecny kurs wynosi 28,4, co oznacza, że kupno 1 USD kosztuje 28,4 NT $. Wymiana 1000 USD na USD zapewniłaby podróżnemu 28 400 USD na wydatki.
Jednak banki i handlowcy zajmujący się wymianą walut raczej nie zapewnią takiego kursu, ponieważ chcą również zarobić na wymianie. Zakładając, że bank pobiera opłatę w wysokości 3%, prawdopodobny kwotowany kurs zakupu TWD za dolara wyniósłby około 27,54, co dałoby podróżnemu 27,540 dolarów na wydatki.