Zwrot z kapitału – ROE
Co to jest zwrot z kapitału (ROE)?
Zwrot z kapitału (ROE) jest miarą wyniku finansowego obliczaną jako iloraz dochodu netto przez kapitał własny. Ponieważ kapitał własny jest równy aktywom firmy pomniejszonym o jej zadłużenie, ROE jest uważane za zwrot z aktywów netto. ROE jest uważane za miarę rentowności przedsiębiorstwa w stosunku do kapitału własnego.
Kluczowe wnioski
- Zwrot z kapitału (ROE) mierzy rentowność przedsiębiorstwa w stosunku do kapitału własnego.
- To, czy ROE zostanie uznane za zadowalające, będzie zależeć od tego, co jest normalne dla branży lub innych firm.
- Na skróty inwestorzy mogą uznać ROE w pobliżu długoterminowej średniej indeksu S&P 500 (14%) za akceptowalny wskaźnik, a mniej niż 10% za słaby.
Jak obliczyć zwrot z kapitału
ROE jest wyrażone w procentach i można je obliczyć dla dowolnej firmy, jeśli zarówno dochód netto, jak i kapitał własny są liczbami dodatnimi. Dochód netto oblicza się przed wypłatą dywidend akcjonariuszom zwykłym i po dywidendach dla akcjonariuszy uprzywilejowanych oraz odsetek dla pożyczkodawców.
Dochód netto to kwota dochodu, pomniejszona o koszty i podatki, które firma generuje w danym okresie. Średni kapitał własny oblicza się poprzez dodanie kapitału własnego na początek okresu. Początek i koniec okresu powinien pokrywać się z okresem, w którym osiągany jest dochód netto.
Zysk netto za ostatni pełny rok obrotowy lub ostatnie 12 miesięcy znajduje się w rachunku zysków i strat – jest to suma działalności finansowej w tym okresie. Kapitał własny pochodzi z bilansu – bilansu bieżącego całej historii zmian aktywów i pasywów przedsiębiorstwa.
Za najlepszą praktykę uważa się obliczanie ROE na podstawie średniego kapitału własnego w okresie ze względu na niedopasowanie rachunku zysków i strat do bilansu.
Co mówi Ci ROE?
To, czy ROE zostanie uznane za dobre, czy złe, będzie zależeć od tego, co jest normalne wśród innych spółek giełdowych. Na przykład przedsiębiorstwa użyteczności publicznej mają wiele aktywów i długów w bilansie w porównaniu do stosunkowo niewielkiej kwoty dochodu netto. Normalny ROE w sektorze użyteczności publicznej może wynosić 10% lub mniej. Firma technologiczna lub detaliczna z mniejszymi rachunkami bilansowymi w stosunku do dochodu netto może mieć normalny poziom ROE na poziomie 18% lub więcej.
Dobrą zasadą jest ustalenie ROE równego lub nieco powyżej średniej dla grupy porównawczej. Na przykład załóżmy, że firma TechCo utrzymała stały ROE na poziomie 18% w ciągu ostatnich kilku lat w porównaniu ze średnią dla innych firm, która wynosiła 15%. Inwestor mógłby stwierdzić, że kierownictwo TechCo jest ponadprzeciętne w wykorzystywaniu aktywów firmy do generowania zysków. Stosunkowo wysokie lub niskie wskaźniki ROE będą się znacznie różnić w zależności od grupy branżowej lub sektora. Porównanie będzie bardziej znaczące w przypadku oceny jednej firmy względem innej podobnej firmy. Powszechnym skrótem dla inwestorów jest uznanie zwrotu z kapitału bliskiego długoterminowej średniej indeksu S&P 500 (14%) za akceptowalny wskaźnik, a mniej niż 10% jako słaby.
Wykorzystanie ROE do oszacowania tempa wzrostu
Zrównoważone stopy wzrostu i stopy wzrostu dywidend można oszacować za pomocą ROE, zakładając, że wskaźnik ten jest mniej więcej zgodny lub nieco powyżej średniej dla grupy porównawczej. Chociaż mogą istnieć pewne wyzwania, ROE może być dobrym punktem wyjścia do opracowania przyszłych szacunków tempa wzrostu akcji i tempa wzrostu dywidend. Te dwa obliczenia są wzajemnymi funkcjami i mogą być użyte do ułatwienia porównania między podobnymi firmami.
Aby oszacować przyszłą stopę wzrostu firmy, pomnóż ROE przez wskaźnik utrzymania firmy. Wskaźnik zatrzymania to procent dochodu netto, który jest zatrzymywany lub reinwestowany przez firmę w celu sfinansowania przyszłego wzrostu.
ROE i zrównoważona stopa wzrostu
Załóżmy, że istnieją dwie firmy o identycznym ROE i dochodzie netto, ale o różnych wskaźnikach retencji. Spółka A ma ROE na poziomie 15% i zwraca 30% swojego dochodu netto akcjonariuszom w formie dywidendy, co oznacza, że spółka A zachowuje 70% swojego dochodu netto. Przedsiębiorstwo B ma również ROE na poziomie 15%, ale zwraca akcjonariuszom tylko 10% swojego dochodu netto przy współczynniku zatrzymania na poziomie 90%.
W przypadku firmy A stopa wzrostu wynosi 10,5%, czyli ROE razy współczynnik retencji, czyli 15% razy 70%. Tempo wzrostu firmy B wynosi 13,5%, czyli 15% razy 90%.
Analiza ta nazywana jest modelem stopy trwałego wzrostu. Inwestorzy mogą korzystać z tego modelu, aby szacować przyszłość i identyfikować akcje, które mogą być ryzykowne, ponieważ wyprzedzają swoją zdolność do zrównoważonego wzrostu. Akcja, która rośnie wolniej niż jej stabilna stopa, może być niedowartościowana lub rynek może dyskontować ryzykowne sygnały ze strony firmy. W każdym przypadku stopa wzrostu, która jest znacznie wyższa lub niższa od trwałej stopy, wymaga dodatkowego zbadania.
Wydaje się, że to porównanie sprawia, że firma B jest bardziej atrakcyjna niż spółka A, ale pomija ono zalety wyższej stopy dywidendy, która może być faworyzowana przez niektórych inwestorów. Możemy zmodyfikować obliczenia, aby oszacować stopę wzrostu dywidendy z akcji, co może być ważniejsze dla inwestorów dochodowych.
Szacowanie tempa wzrostu dywidendy
Kontynuując nasz przykład z góry, tempo wzrostu dywidendy można oszacować mnożąc ROE przez wskaźnik wypłaty. Wskaźnik wypłaty to procent dochodu netto zwracanego akcjonariuszom zwykłym w drodze dywidendy. Taka formuła daje nam trwałą stopę wzrostu dywidendy, co sprzyja firmie A.
Spółka Stopa wzrostu dywidendy A wynosi 4,5%, czyli ROE razy współczynnik wypłaty, czyli 15% razy 30%. Stopa wzrostu dywidendy dla przedsiębiorstwa B wynosi 1,5%, czyli 15% razy 10%. Akcja, której dywidenda rośnie znacznie powyżej lub poniżej trwałej stopy wzrostu dywidendy, może wskazywać na ryzyko, które należy zbadać.
Wykorzystanie ROE do identyfikacji problemów
Rozsądne jest zastanawianie się, dlaczego średni lub nieco wyższy od średniej ROE jest dobry, a nie ROE, który jest podwójny, potrójny lub nawet wyższy niż średnia w grupie rówieśniczej. Czy akcje o bardzo wysokim ROE nie mają lepszej wartości?
Czasami wyjątkowo wysokie ROE jest dobrą rzeczą, jeśli dochód netto jest wyjątkowo duży w porównaniu z kapitałem własnym, ponieważ wyniki firmy są tak dobre. Jednak niezwykle wysoki ROE jest często spowodowany niewielkim rachunkiem kapitałowym w porównaniu z dochodem netto, co wskazuje na ryzyko.
Niespójne zyski
Pierwszą potencjalną kwestią związaną z wysokim ROE mogą być niespójne zyski. Wyobraź sobie firmę LossCo, która od kilku lat jest nierentowna. Straty każdego roku są ujmowane w bilansie w kapitale własnym jako „strata zatrzymana”. Straty mają wartość ujemną i pomniejszają kapitał własny. Załóżmy, że LossCo odnotował nieoczekiwany zysk w ostatnim roku i wrócił do rentowności. Mianownik w kalkulacji ROE jest teraz bardzo mały po wielu latach strat, co sprawia, że jego ROE jest myląco wysoki.
Nadwyżka długu
Drugą kwestią, która może spowodować wysokie ROE, jest nadmierne zadłużenie. Jeśli firma zaciąga pożyczki agresywnie, może zwiększyć ROE, ponieważ kapitał własny jest równy aktywom minus dług. Im większe zadłużenie ma firma, tym niższy kapitał własny może spaść. Typowym scenariuszem jest sytuacja, w której firma pożycza duże kwoty długu, aby odkupić własne akcje. Może to zawyżać zysk na akcję (EPS), ale nie wpływa na faktyczne wyniki ani tempo wzrostu.
Ujemny dochód netto
Wreszcie ujemny dochód netto i ujemny kapitał własny akcjonariuszy mogą stworzyć sztucznie wysoki zwrot z inwestycji. Jeśli jednak spółka ma stratę netto lub ujemny kapitał własny, nie należy obliczać ROE.
Jeśli kapitał własny akcjonariuszy jest ujemny, najczęstszym problemem jest nadmierne zadłużenie lub niespójna rentowność. Istnieją jednak wyjątki od tej reguły dla przedsiębiorstw, które przynoszą zyski i wykorzystują przepływy pieniężne do odkupu własnych akcji. Dla wielu firm jest to alternatywa dla wypłaty dywidend i może ostatecznie zmniejszyć kapitał własny (odkupienia są odejmowane od kapitału) na tyle, że obliczenie będzie ujemne.
We wszystkich przypadkach ujemny lub skrajnie wysoki poziom ROE powinien być traktowany jako znak ostrzegawczy, który warto zbadać. W rzadkich przypadkach ujemny wskaźnik ROE może wynikać z programu skupu akcji wspieranego przez przepływy pieniężne i doskonałego zarządzania, ale jest to mniej prawdopodobny wynik. W każdym razie spółka z ujemnym ROE nie może być oceniana na tle innych spółek o dodatnich wskaźnikach ROE.
Ograniczenia ROE
Wysoki ROE nie zawsze może być pozytywny. Zbyt duży ROE może wskazywać na szereg problemów – takich jak niespójne zyski lub nadmierne zadłużenie. Również ujemny ROE wynikający ze straty netto spółki lub ujemnego kapitału własnego nie może być wykorzystany do analizy spółki ani do porównania ze spółkami o dodatnim ROE.
ROE a zwrot z zainwestowanego kapitału
Podczas gdy zwrot z kapitału dotyczy tego, jaki zysk może wygenerować firma w stosunku do kapitału własnego, zwrot z zainwestowanego kapitału (ROIC) posuwa te obliczenia o kilka kroków dalej.
Celem ROIC jest ustalenie kwoty pieniędzy po dywidendach, które spółka wypłaca na podstawie wszystkich źródeł kapitału, w tym kapitału własnego i zadłużenia. ROE sprawdza, jak dobrze firma wykorzystuje kapitał własny akcjonariuszy, podczas gdy ROIC ma na celu określenie, jak dobrze firma wykorzystuje cały dostępny kapitał do zarabiania pieniędzy.
Przykład wykorzystania ROE
Na przykład wyobraź sobie firmę z rocznym dochodem w wysokości 1 800 000 USD i średnim kapitałem własnym w wysokości 12 000 000 USD. ROE tej firmy kształtowałby się następująco:
ROmi=($1,800,000$12,000,000)=15%ROE = \ left (\ frac {\ 1 800 000} {\ 12 000 000} \ right) = 15 \%ROE=(1$2,000,000
Weźmy pod uwagę Apple Inc. (AAPL ) – w roku podatkowym kończącym się 29 września 2018 r. Firma wygenerowała dochód netto w wysokości 59,5 mld USD. Pod koniec roku obrotowego kapitał własny akcjonariuszy wyniósł 107,1 mld USD w porównaniu z 134 mld USD na początku. Zwrot z kapitału własnego Apple wynosi zatem 49,4%, czyli 59,5 mld USD / ((107,1 mld USD + 134 mld USD) / 2).
W porównaniu do swoich rówieśników Apple ma bardzo mocne ROE.
- Amazon.com Inc. (AMZN ) osiągnął zwrot z kapitału własnego na poziomie 27% w 2018 r.,
- Microsoft Corp. (MSFT ) 23% w III kw. 2018 r., III i
- Google – teraz znany jako Alphabet Inc. (GOOGL ) 12% w III kw. 2018 r.
Jak obliczyć ROE za pomocą programu Excel
Jak stwierdzono powyżej, formułą obliczania ROE spółki jest jej dochód netto podzielony przez kapitał własny. Oto jak używać programu Microsoft Excel do obliczania ROE:
- W programie Excel zacznij od kliknięcia prawym przyciskiem kolumny A. Następnie przesuń kursor w dół i kliknij lewym przyciskiem myszy szerokość kolumny. Następnie zmień wartość szerokości kolumny na 30 jednostek domyślnych i kliknij OK. Powtórz tę procedurę dla kolumn B i C.
- Następnie wprowadź nazwę firmy w komórce B1 i nazwę innej firmy w komórce C1.
- Następnie wprowadź „Dochód netto” do komórki A2, „Kapitał własny” do komórki A3 i „Zwrot z kapitału” do komórki A4.
- Umieść formułę „Zwrot z kapitału” = B2 / B3 w komórce B4 i wprowadź formułę = C2 / C3 do komórki C4.
- Po zakończeniu wprowadź odpowiednie wartości dla „Dochodu netto” i „Kapitału udziałowego” w komórkach B2, B3, C2 i C3.
Analiza ROE i DuPont
Podczas gdy ROE można łatwo obliczyć, dzieląc dochód netto przez kapitał własny akcjonariuszy, technikę zwaną dekompozycją DuPont można wykorzystać do rozbicia obliczenia ROE na dodatkowe kroki. Analiza ta, stworzona przez amerykański koncern chemiczny DuPont w latach dwudziestych XX wieku, może pomóc określić, które czynniki mają największy (lub najmniejszy) wpływ na ROE firmy.
Istnieją dwie wersje analizy DuPont, pierwsza obejmuje trzy etapy:
Alternatywnie, wersja pięciostopniowa wygląda następująco:
ROE=EBTS