Konsolidacja
Co to jest konsolidacja?
Konsolidacja w analizie technicznej odnosi się do aktywów oscylujących między dobrze zdefiniowanym wzorcem poziomów handlu. Konsolidacja jest generalnie interpretowana jako niezdecydowanie rynkowe, które kończy się, gdy cena aktywów porusza się powyżej lub poniżej wzorca handlowego. Wzorzec konsolidacji może zostać przerwany z kilku powodów, takich jak publikacja istotnych wiadomości lub uruchomienie kolejnych zleceń limitowych.
W rachunkowości finansowej konsolidację definiuje się jako zestaw sprawozdań przedstawiających spółkę dominującą i zależną jako jedną firmę.
Podstawy konsolidacji
Okresy konsolidacji można znaleźć na wykresach cenowych dla dowolnego przedziału czasu, a okresy te mogą trwać dni, tygodnie lub miesiące. Handlowcy techniczni szukają poziomów wsparcia i oporu na wykresach cen, a następnie używają tych poziomów do podejmowania decyzji kupna i sprzedaży.
Kluczowe wnioski
- Konsolidacja to termin analizy technicznej używany do opisania ruchu ceny akcji w danym przedziale wsparcia i oporu przez pewien okres. Zwykle jest to spowodowane niezdecydowaniem przedsiębiorcy.
- Skonsolidowane sprawozdania finansowe są używane przez analityków do oceny spółek dominujących i zależnych jako jednej firmy.
Różnice między wsparciem a oporem
Dolne i górne granice ceny aktywów tworzą poziomy wsparcia i oporu w ramach wzoru konsolidacji. Poziom oporu to górny koniec formacji cenowej, podczas gdy poziom wsparcia to dolna granica.
Gdy cena przebije się przez zidentyfikowane obszary wsparcia lub oporu, zmienność szybko wzrasta, podobnie jak szansa dla inwestorów krótkoterminowych na wygenerowanie zysku. Handlowcy techniczni uważają, że wybicie powyżej oporu oznacza, że cena będzie dalej rosła, więc inwestor kupuje. Z drugiej strony wybicie poniżej poziomu wsparcia wskazuje, że cena spada jeszcze niżej, a trader sprzedaje.
Jak konsolidacja działa w księgowości
W rachunkowości finansowej skonsolidowane sprawozdania finansowe służą do przedstawienia jednostki dominującej i spółki zależnej jako jednej połączonej spółki. Spółka dominująca może posiadać większość udziałów w spółce zależnej, a udział niekontrolujący (NCI) jest właścicielem pozostałej części. Albo jednostka dominująca może być właścicielem całej spółki zależnej, a żadna inna firma nie posiada własności.
W celu sporządzenia skonsolidowanego sprawozdania finansowego aktywa i pasywa jednostki zależnej są korygowane do wartości godziwej i te wartości są wykorzystywane w połączonym sprawozdaniu finansowym. Jeżeli jednostka dominująca i NCI płacą więcej niż godziwa wartość rynkowa aktywów netto (aktywa pomniejszone o zobowiązania), nadwyżka jest księgowana na koncie aktywów wartości firmy, a wartość firmy jest z czasem przenoszona na rachunek kosztów.
Konsolidacja eliminuje wszelkie transakcje między jednostką dominującą a jednostką zależną lub między jednostką zależną a NCI. Skonsolidowane dane finansowe obejmują tylko transakcje ze stronami trzecimi, a każda ze spółek nadal sporządza oddzielne sprawozdania finansowe.
Przykład konsolidacji w rachunkowości
Załóżmy, że XYZ Corporation kupuje 100% aktywów netto ABC Manufacturing za cenę 1 miliona USD, a godziwa wartość rynkowa aktywów netto ABC wynosi 700 000 USD. Kiedy firma księgowa zestawia skonsolidowane sprawozdanie finansowe, aktywa netto ABC są wykazywane o wartości 700 000 USD, a kwota 300 000 USD zapłacona powyżej godziwej wartości rynkowej jest księgowana na koncie aktywów wartości firmy.