4 maja 2021 14:03

Falling Giant: studium przypadku AIG

Dlaczego AIG można było uważać za spadającego olbrzyma?

Możesz być zaskoczony, gdy dowiesz się, że American International Group Inc., lepiej znana jako AIG (NYSE: AIG ), wciąż żyje i działa, i nie jest już uważana za zagrożenie dla stabilności finansowej Stanów Zjednoczonych.

Prawie dziesięć lat po tym, jak otrzymała rządowy pakiet ratunkowy o wartości około 150 miliardów dolarów, amerykańska Rada Nadzoru nad Stabilnością Finansową (FSOC) zagłosowała za usunięciem AIG z listy instytucji, które są ryzykowne systemowo, lub mówiąc w kategoriach nagłówków, „zbyt duże, by upaść”. W 2013 roku spółka spłaciła ostatnią ratę zadłużenia wobec podatników, a rząd USA zrezygnował z udziału w AIG.

Kluczowe wnioski

  • AIG był jednym z beneficjentów pomocy finansowej w 2008 r. Dla instytucji, które uznano za „zbyt duże, by upaść”.
  • Gigant ubezpieczeniowy był jednym z wielu, którzy postawili na zabezpieczone zobowiązania dłużne i przegrali.
  • AIG przetrwał kryzys finansowy i spłacił swój ogromny dług wobec podatników w USA.

W kwartalnych wynikach ogłoszonych w sierpniu 2019 r. AIG zanotował prawie 18% wzrost przychodów, a restrukturyzacja spółki została uznana za bardzo zaawansowaną. Został jednak zmuszony do przecięcia się o połowę, łącznie ze sprzedażą cennej jednostki w Azji, aby spłacić swój ogromny dług wobec podatników w USA.

Zrozumienie, jak AIG mogło upaść

Wysoko latający AIG

Przez dziesięciolecia AIG była światową potęgą w branży sprzedaży ubezpieczeń. Jednak we wrześniu 2008 roku firma była na skraju upadku.

Epicentrum kryzysu znajdowało się w biurze w Londynie, gdzie oddział firmy AIG Financial Products (AIGFP) niemal spowodował upadek filaru amerykańskiego kapitalizmu.

Dywizja AIGFP sprzedawała ubezpieczenia od strat inwestycyjnych. Typowa polisa może zabezpieczyć inwestora przed zmianami stóp procentowych lub innymi zdarzeniami, które miałyby negatywny wpływ na inwestycję.

Ale pod koniec lat dziewięćdziesiątych AIGFP odkrył nowy sposób zarabiania pieniędzy.

Jak pękła bańka obudowy AIG

Nowy produkt finansowy znany jako zabezpieczone zobowiązanie dłużne (CDO) stał się ulubieńcem banków inwestycyjnych i innych dużych instytucji. Instrumenty CDO łączą różne rodzaje długów, od bardzo bezpiecznych po bardzo ryzykowne, w jeden pakiet do sprzedaży inwestorom. Różne rodzaje zadłużenia nazywane są transzami.

Wiele dużych instytucji posiadających papiery wartościowe zabezpieczone hipotecznie utworzyło instrumenty typu CDO. Obejmowały one transze wypełnione pożyczkami subprime. Oznacza to, że były to kredyty hipoteczne udzielone podczas bańki mieszkaniowej osobom, które nie miały kwalifikacji do ich spłaty.

AIGFP zdecydował się spieniężyć trend. Umożliwiłoby to ubezpieczenie instrumentów typu CDO przed niewypłacalnością za pośrednictwem produktu finansowego znanego jako swap ryzyka kredytowego. Szanse na opłacenie tego ubezpieczenia wydawały się mało prawdopodobne.

Ubezpieczenie CDO przez pewien czas było dużym sukcesem. W ciągu około pięciu lat przychody dywizji wzrosły z 737 mln USD do ponad 3 mld USD, czyli około 17,5% całkowitych przychodów firmy.

Znaczna część ubezpieczonych instrumentów CDO pochodziła z pakietów kredytów hipotecznych, z najniższymi transzami obejmującymi kredyty subprime. AIG uważał, że niespłacanie tych pożyczek byłoby nieistotne.

Trwająca katastrofa

A potem liczba przypadków przejęcia kredytów mieszkaniowych wzrosła do wysokich poziomów. AIG musiał zapłacić za to, co obiecał pokryć. Dywizja AIGFP poniosła straty w wysokości około 25 miliardów dolarów. Kwestie księgowe w ramach dywizji pogorszyły straty. To z kolei obniżyło rating kredytowy AIG, zmuszając firmę do złożenia zabezpieczenia dla swoich obligatariuszy. To pogorszyło sytuację finansową firmy.

Było jasne, że AIG groziła niewypłacalność. Aby temu zapobiec, wkroczył rząd federalny. Ale dlaczego rząd uratował AIG, podczas gdy inne firmy dotknięte kryzysem kredytowym nie?

Zbyt duże, by upaść

Krótko mówiąc, uznano, że AIG jest zbyt duży, aby upaść. Ogromna liczba funduszy inwestycyjnych, funduszy emerytalnych i funduszy hedgingowych zainwestowała w AIG lub była przez nią ubezpieczona, lub jedno i drugie.

W szczególności banki inwestycyjne, które posiadały instrumenty CDO ubezpieczone przez AIG, były narażone na ryzyko utraty miliardów. Na przykład doniesienia medialne wskazywały, że Goldman Sachs Group, Inc. (NYSE: GS ) ma 20 miliardów dolarów powiązanych z różnymi aspektami działalności AIG, chociaż firma zaprzeczyła tej liczbie.

Fundusze rynku pieniężnego, ogólnie uważane za bezpieczne inwestycje dla inwestorów indywidualnych, również były zagrożone, ponieważ wiele z nich zainwestowało w obligacje AIG. Gdyby AIG upadł, wywołałoby to wstrząs na i tak już chwiejnych rynkach pieniężnych, ponieważ miliony straciłyby pieniądze na inwestycjach, które miały być bezpieczne.

Kto nie był zagrożony

Jednak klienci tradycyjnej działalności AIG nie byli narażeni na duże ryzyko. Podczas gdy dział produktów finansowych firmy był bliski upadku, znacznie mniejsza gałąź ubezpieczeń detalicznych nadal była bardzo aktywna. W każdym razie każdy stan ma agencję regulacyjną, która nadzoruje operacje ubezpieczeniowe, a rządy stanowe mają klauzulę gwarancyjną, która zwraca ubezpieczającym w przypadku niewypłacalności.

Podczas gdy ubezpieczający nie byli poszkodowani, inni byli. A ci inwestorzy, od osób fizycznych, które ukryły swoje pieniądze w bezpiecznym funduszu rynku pieniężnego, po gigantyczne fundusze hedgingowe i fundusze emerytalne, w których stawką są miliardy, rozpaczliwie potrzebowali kogoś do interwencji.

Rząd wkracza

Podczas gdy AIG trzymał się na włosku, toczyły się negocjacje między kierownictwem firmy i urzędnikami federalnymi. Kiedy ustalono, że firma jest zbyt ważna dla światowej gospodarki, aby pozwolić jej się upaść, zawarto umowę, która miała ją uratować.

22,7 miliarda dolarów

Kwota, którą rząd USA ostatecznie wypłacił jako odsetki za pomoc dla AIG.

Rezerwa Federalna udzieliła pożyczki AIG w zamian za 79,9% kapitału spółki. Całkowita kwota pierwotnie wynosiła 85 miliardów dolarów i miała zostać spłacona wraz z odsetkami.

Później warunki umowy zostały przerobione, a dług rósł. Rezerwa Federalna i Departament Skarbu włożyły jeszcze więcej pieniędzy do AIG, zwiększając łączną kwotę do około 150 miliardów dolarów.

Dogrywka

Pomoc AIG nie obyła się bez kontrowersji.

Niektórzy kwestionowali, czy rząd powinien wykorzystać pieniądze podatników na zakup firmy ubezpieczeniowej, która ma problemy. Oburzenie wywołało w szczególności wykorzystanie środków publicznych do wypłaty premii urzędnikom AIG.

Jednak inni zauważyli, że pomoc finansowa faktycznie przyniosła ostatecznie podatnikom korzyści z tytułu odsetek zapłaconych od pożyczek. W rzeczywistości rząd zaraportował 22,7 miliardów dolarów odsetek od transakcji.