Jak korzystać z własności informacji poufnych i instytucjonalnych
Jeśli jesteś inwestorem, warto wiedzieć, co robią właściciele firmy i najważniejsi akcjonariusze. Obserwując działalność handlową korporacyjnych wewnętrznych i dużych inwestorów instytucjonalnych, łatwiej zorientować się w stadzie za perspektyw. Chociaż własność poufna lub instytucjonalna sama w sobie niekoniecznie jest sygnałem kupna lub sprzedaży, z pewnością stanowi przydatny pierwszy ekran w poszukiwaniu dobrej inwestycji.
Poniżej znajduje się krótki przegląd, w jaki sposób można uzyskać dostęp do informacji poufnych i informacji dotyczących własności instytucjonalnej, aby podejmować przemyślane decyzje inwestycyjne.
Kluczowe wnioski
- Osoby posiadające dostęp do informacji poufnych to funkcjonariusze firmy, dyrektorzy, krewni lub ktokolwiek inny, kto ma dostęp do kluczowych informacji o firmie, zanim zostaną one podane do wiadomości publicznej.
- Formularz DEF 14A – oświadczenie o pełnomocnictwie, które zawiera listę dyrektorów i urzędników oraz liczbę posiadanych przez nich akcji.
- Spółki składają załączniki 13D i 13G w celu ujawnienia informacji o beneficjentach rzeczywistych ponad 5% emisji akcji spółki.
- Właściciele akcji składają formularze 3, 4 i 5, aby ujawnić faktyczną własność osób mających dostęp do informacji poufnych, gdy mają więcej niż 10% głosów.
Własność informacji poufnych
Osoby posiadające dostęp do informacji poufnych to funkcjonariusze firmy, dyrektorzy, krewni lub ktokolwiek inny, kto ma dostęp do kluczowych informacji o firmie, zanim zostaną one upublicznione. Zwracając baczną uwagę na to, co robią poufne informacje z akcjami firmy, doświadczeni inwestorzy Papierów Wartościowych i Giełd (SEC) wymaga od firm składania raportów w tych sprawach, dając inwestorom możliwość uzyskania pewnego wglądu w ich działalność.
Handel może być legalny lub nielegalny w zależności od tego, kiedy dokonuje go osoba mająca dostęp do informacji poufnych – staje się nielegalna, jeśli informacje stojące za transakcją nie są publiczne.
Formularze
Formularze zgłoszeniowe można pobrać z bazy danych EDGAR SEC lub z raportów handlowych SEC Info Insider. Najistotniejsze formularze, które pomagają inwestorom w weryfikacji osób mających dostęp do informacji poufnych, obejmują formularze DEF 14A, 13D i 13G, a także formularze 3, 4 i 5.
Formularz DEF 14A
Formularz ten jest również znany jako Oświadczenie o ostatecznym pełnomocnictwie. To jest pełnomocnictwo, w którym inwestorzy mogą znaleźć listę dyrektorów i urzędników wraz z liczbą posiadanych przez nich akcji. Zgodnie z wymogiem SEC, spółki notowane na giełdzie muszą złożyć formularz DEF 14A przed corocznym zgromadzeniem akcjonariuszy. Formularz ten zawiera również listę właścicieli rzeczywistych – lub osoby lub podmioty posiadające więcej niż 5% akcji firmy – wraz z innymi istotnymi informacjami, takimi jak nominacje członków zarządu, a także wynagrodzenie kadry kierowniczej.1
Harmonogramy 13D i 13G
Harmonogram 13D i Schedule13G są również odpowiednie formularze do ujawnienia informacji poza korzystne własności. Poniżej znajduje się krótki opis każdego formularza.
- Załącznik 13D: Formularz ten jest również nazywany raportem beneficjenta rzeczywistego. Każdy, kto posiada więcej niż 5% akcji firmy, musi złożyć formularz 13D w SEC w ciągu 10 dni od nabycia akcji. Formularz musi również zawierać powód nabycia akcji – czy jest to fuzja, przejęcie firmy czy przejęcie. Pozostałe informacje w tym formularzu obejmują tożsamość właściciela i źródło środków na transakcję.
- Harmonogram 13G: Podobnie jak harmonogram 13D, ten formularz informuje opinię publiczną o każdym, kto posiada ponad 5% wszystkich akcji firmy. Ale jest znacznie krótszy niż 13D, ponieważ wymaga znacznie mniej informacji. Właściciele, którzy nabywają więcej niż 20% udziałów firmy, muszą automatycznie złożyć formularz 13D.3
Formularze 3, 4 i 5
Formularze 3, 4 i 5 są składane w celu ujawnienia faktycznej własności informacji poufnych, gdy akcjonariusze mają więcej niż 10% siły głosu. Formularze są składane na różnych etapach nabywania akcji.
Osoby fizyczne składają formularz 3 przy pierwszym nabyciu akcji. Formularz ten jest również nazywany Wstępnym Oświadczeniem Faktycznego Własności Papierów Wartościowych. Formularz 3 pomaga SEC w śledzeniu początkowej własności wraz z ewentualnymi podejrzanymi działaniami.
Formularz 4 jest również określany jako Oświadczenie o zmianie faktycznej własności. Ten formularz służy do zgłaszania wszelkich zmian własności osób posiadających więcej niż 10% akcji firmy. Część sprawozdawczości obejmuje związek akcjonariusza ze spółką.
Formularz 5, znany również jako roczne zestawienie zmian w rzeczywistej własności,jest rocznym podsumowaniem stanu posiadania. Transakcje na podstawie informacji poufnych należy składać elektronicznie za pośrednictwem systemu EDGAR w ciągu dwóch dni od zawarcia transakcji, podając inwestorom zewnętrznym odpowiednio aktualne informacje dotyczące własności.
Interpreting Insider Reports
Wysoki poziom posiadania informacji poufnych zwykle sygnalizuje zaufanie do perspektyw firmy i posiadania jej akcji. To z kolei daje kierownictwu bodziec do zwiększenia rentowności firmy i maksymalizacji wartości dla akcjonariuszy. Badania naukowe pokazują, że firmy, które dokonują znacznych zakupów informacji poufnych, zwykle osiągają lepsze wyniki niż indeksy rynkowe.
Ale możesz mieć zbyt wiele własności informacji poufnych. Kiedy osoby mające dostęp do informacji poufnych przejmują kontrolę nad firmą, kierownictwo może nie czuć się odpowiedzialne przed akcjonariuszami, a zamiast tego przed sobą. Dzieje się tak często w spółkach z wieloma klasami akcji, co oznacza, że jedna klasa ma większą siłę głosu niż inna.
Na przykład szeroko nagłaśniana przez Google pierwsza oferta publiczna (IPO) jesienią 2004 r. Została skrytykowana za wyemitowanie specjalnej klasy akcji z prawem głosu kierownictwu niektórych firm. Krytycy dwuklasowej struktury akcji twierdzą, że jeśli menedżerowie osiągną mniej niż zadowalające wyniki, jest mniej prawdopodobne, że zostaną zastąpieni, ponieważ dysponują dziesięciokrotnie większą liczbą głosów niż zwykli akcjonariusze.
Chociaż kupowanie informacji poufnych jest zwykle dobrym znakiem, nie przejmuj się sprzedażą informacji poufnych, chyba że jest jej dużo. Znawcy mają tendencję do kupowania, ponieważ mają pozytywne oczekiwania, ale mogą sprzedawać z powodów niezależnych od ich oczekiwań wobec firmy.
Których wtajemniczonych należy obserwować
Ważne jest, aby wiedzieć, których poufnych informacji należy obserwować. Poszukaj grup aktywności kilku osób z zewnątrz. Jeśli firma ma więcej niż jeden przypadek podobnego wykorzystywania informacji poufnych w krótkim okresie, oznacza to, że opinia ta jest zgodna. Duże transakcje to także coś więcej niż małe transakcje.
Wtajemniczeni z udokumentowanymi osiągnięciami w ich aktywności w Formularzu 4 powinni być uważniej obserwowani niż ci, którzy mają niewielkie lub słabe wyniki w przeszłości. Najbardziej wymowna działalność handlowa pochodzi od kadry kierowniczej z najlepszym wglądem w firmę, więc szukaj transakcji przeprowadzanych przez dyrektorów generalnych i dyrektorów finansowych.
Wreszcie należy uważać, aby nie stawiać zbyt dużego udziału w wykorzystywaniu informacji poufnych, ponieważ dokumenty, które je zgłaszają, mogą być trudne do interpretacji. Wiele transakcji Form 4 nie obejmuje kupna i sprzedaży, które odnoszą się do przyszłych wyników akcji. Na przykład wykonanie opcji na akcje pojawia się zarówno jako kupno, jak i sprzedaż w dokumentach formularza 4, więc jest to wątpliwy sygnał do naśladowania.
Handel automatyczny to kolejna czynność, którą trudno zinterpretować. Aby uchronić się przed procesami sądowymi, znawcy ustalają wytyczne dotyczące kupna i sprzedaży, pozostawiając wykonanie komuś innemu. Dokumenty formularza 4 SEC ujawniają te transakcje z wykorzystaniem poufnych informacji, ale nie zawsze stwierdzają, że sprzedaż została zaplanowana z dużym wyprzedzeniem.
Własność instytucjonalna
Organizacje, które kontrolują dużo pieniędzy – fundusze inwestycyjne, fundusze emerytalne lub firmy ubezpieczeniowe – które kupują papiery wartościowe, nazywane są inwestorami instytucjonalnymi. Podmioty te posiadają akcje w imieniu swoich klientów i powszechnie uważa się, że są siłą napędową podaży i popytu na rynku.
Debata na temat implikacji
To, czy własność instytucjonalna akcji jest dobrą rzeczą, pozostaje przedmiotem dyskusji. Peter Lynch w swoim bestsellerze „One Up on Wall Street” wymienia 13 cech idealnego towaru. Jedna z nich brzmi: „Instytucje nie są jej właścicielami, a analitycy nie podążają za nią”. Lynch faworyzuje akcje, które są pomijane przez duże grupy inwestycyjne, ponieważ są one bardziej narażone na niedowartościowanie. Lynch argumentuje, że spółki, których akcje są własnością inwestorów instytucjonalnych, są wyceniane uczciwie, jeśli nie przeszacowane.
Z drugiej strony William O’Neil, założyciel „Investor’s Business Daily”, twierdzi, że wzrost ceny akcji wymaga znacznego popytu, a największym źródłem popytu na akcje są inwestorzy instytucjonalni. O’Neil uważa, że jeśli akcje nie mają właścicieli instytucjonalnych, to dlatego, że już je widzieli i odrzucili. W swojej książce „Jak zarabiać na akcjach”, O’Neil ma sponsoring instytucjonalny jako szóstą cechę, której należy szukać w akcjach, które warto kupić.
O’Neil i Lynch zgadzają się, że własność instytucjonalna może być niebezpieczna. Te duże instytucje wchodzą i wychodzą z pozycji w bardzo dużych blokach, więc nie mogą z wdziękiem kupować ani sprzedawać udziałów. Jeśli coś pójdzie nie tak z firmą, a wszyscy jej wielcy właściciele sprzedadzą masowo, wartość akcji spadnie.
Chociaż istnieją fundusze inwestycyjne, które działają w perspektywie długoterminowej, a fundusze emerytalne są zwykle inwestorami długoterminowymi, inwestorzy instytucjonalni mają tendencję do reagowania na zdarzenia krótkoterminowe. Wysoka korelacja między wysoką własnością instytucjonalną a zmiennością cen akcji jest nieodłącznym elementem inwestowania, dlatego warto wiedzieć, czym zajmują się instytucje i czy interesuje Cię akcje, które mają już duże zainteresowanie instytucjonalne.
Gdzie znaleźć informacje o zasobach
Instytucjonalne osoby zarządzające inwestycjami, które korzystają ze swobody inwestowania w papiery wartościowe przekraczające 100 milionów USD, muszą zgłosić swoje udziały na formularzu 13F w SEC. Formularz ten jest składany co kwartał przez instytucjonalnych menedżerów ds. Inwestycji, którzy mają co najmniej 100 mln USD aktywów w zarządzaniu (AUM) w ciągu 45 dni od końca kwartału. Ponownie, możesz wyszukiwać i pobierać wnioski z formularza 13F za pomocą bazy danych EDGAR SEC. Yahoo Finance udostępnia również bardzo przydatną witrynę, która zawiera szczegółowe informacje na temat własności akcji. Uzyskaj wycenę konkretnej firmy, a następnie kliknij sekcję „Posiadacze”, aby uzyskać szczegółowe informacje na temat posiadaczy instytucjonalnych firmy.
Podsumowanie
Jasne, osoby posiadające dostęp do informacji poufnych i instytucje są zazwyczaj inteligentnymi, sumiennymi i wyrafinowanymi inwestorami, więc ich własność jest dobrym kryterium na pierwszy rzut oka w badaniu lub wiarygodnym potwierdzeniem analizy akcji. Ale nigdy nie opieraj decyzji inwestycyjnej wyłącznie na informacjach wewnętrznych lub dotyczących własności instytucjonalnej.